YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/5880
KARAR NO : 2023/9554
KARAR TARİHİ : 05.12.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2020/1712 E., 2022/1049 K.
SUÇ : 6136 sayılı Kanuna aykırılık
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Hükmolunan cezanın miktarı itibarıyla kabulünde yasal olanak bulunmayan sanık müdafinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299 uncu maddesinin birinci fıkrası gereği takdîren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Siverek Cumhuriyet Başsavcılığının 19.08.2020 tarihli iddianamesiyle, 6136 sayılı ateşli silahlar ve bıçaklar ile diğer aletler hakkında Kanun’a (6136 sayılı Kanun) aykırılık suçundan cezalandırılması istemi ile kamu davası açılmıştır.
2.Siverek 2. Ağır Ceza Mahkemesi’ nin 22.09.2020 tarihli kararıyla sanık hakkında 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan 6 yıl hapis ve 12.000,00 TL adli para cezası ile mahkumiyetine karar verilmiştir.
3. Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesinin 27.04.2022 tarihli kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan kurulan hükme yönelik istinaf başvurularının, 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafilerinin temyiz sebepleri; sanık hakkında yeterli gerekçe gösterilmeden alt sınırdan uzaklaşılarak ceza verildiğine, takdiri indirim uygulanmamasının hukuka ve hakkaniyete aykırı olduğuna, eksik inceleme sonucu karar verildiğine, aramanın kanuna aykırı olduğuna, delillerin usul ve kanuna aykırı olarak elde edildiğine, mahkumiyete yeterli somut delil bulunmadığına, şüphe üzerine karar verildiğine, lehe olan hükümlerin uygulanması gerektiğine, suçun unsurlarının gerçekleşmediğine, Yargıtay kararlarına aykırı hüküm kurulduğuna, aramanın 5271 sayılı Kanuna uygun yapılmadığına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
Dava konusu olay, sanığın evinde çok sayıda uzun namlulu silah bulundurduğu ve bu silahları satmak üzere müşteri aradığı ihbarı üzerine sanığın ikametinde ve eklentilerinde yapılan aramada saman çuvalları içerisinde 1 adet G3 piyade tüfeği, 1 adet Mauser marka piyade tüfeği, poşet içerisinde 13 adet kalaşnikov ve 2 adet G3 piyade tüfeği şarjörü ele geçirildiği, sanığın bu suretle 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçunu işlediği iddiasına ilişkindir.
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
İlk derece mahkemesince, “…Yargıtay’ın yerleşik ihtiyaçlarında 6136 sayılı Kanun kapsamında işlenen suçlarda silah ticaretine ilişkin kastın belirlenmesinde ele geçen silahların bireysel kullanıma tahsis edilip edilmediği, silahların adedi, silahların farklı kişilere satılarak değişik çevrelere yayılıp yayılmadığı gibi kıstasları dikkate aldığı gözetildiğinde; Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 30/11/2016 tarih 2016/10320 esas 2016/10917 karar yine 24/02/2020 tarih 2019/533 esas 2020/10289 karar sayılı ilamları doğruytusunda; sanığın ikametine 120 metre mesafede yapılan aramada ele geçirilen tüfek ve şarjörleri farklı kişilere satmak suretiyle ateşli silaha ulaşılmasını kolaylaştırmak ve kullanımını yaymak kastıyla hareket ettiğini gösterir dosyaya yansıyan herhangi bir maddi delil bulunmadığı, sanık hakkında ”evinde bulunan uzun namlulu silahları satmak için müşteri aradığı” şeklindeki ihbar dışında sanığın silah ticareti kastıyla hareket ettiği ve bu kasta yönelik icra hareketlerine başladığı hususunda her türlü şüpheden uzak kesin inandırıcı delil elde edilemediği, bu haliyle Van Jandarma Kriminal Laboratuvarı uzmanlık raporuyla 6136 Sayılı yasa kapsamında vahim nitelikteki ateşli silahlardan olduğu tespit edilen miktar olarak 2 adet tüfek ve 15 adet tüfeklerle uyumlu şarjörün sanığın bireysel kullanım amacıyla bulundurduğu kanaatine varılarak her ne kadar sanık hakkında 6136 sayılı Kanun m. 12/1 ve 12/4 suçlarından cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmış ise de; sanığın mahkememizce yapılan yargılama neticesinde değişen suç vasfı sebebiyle 6136 sayılı Kanun m. 13/2 maddesi gereğince cezalandırılmasına…” şeklindeki gerekçeyle sanığın mahkumiyetine karar verilmiştir.
B- Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü;
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik bulunmadığı kabul edilmiş ve istinaf istemlerinin esastan reddine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
1.Dava dosyası içeriği, Van Jandarma Kriminal Laboratuvarı Amirliğinin uzmanlık raporları, 28.06.2020 tarihli ihbar tutanağı, 29.06.2020 tarihli arama ve elkoyma tutanağı, olayın kolluğa intikal şekli, kolluk görevlileri tarafından hazırlanan tutanaklar ve tüm dosya kapsamına göre, Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararda hukuka aykırılık bulunmadığından, sanık müdafilerinin, eksik inceleme sonucu karar verildiğine, aramanın kanuna aykırı olduğuna, delillerin usul ve kanuna aykırı olarak elde edildiğine, mahkumiyete yeterli somut delil bulunmadığına, şüphe üzerine karar verildiğine, suçun unsurlarının gerçekleşmediğine yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
2.Sanık müdafilerinin, takdiri indirim uygulanmadığına ilişkin temyiz isteği yönünden; 5237 sayılı Kanunun 62 nci maddesinde belirtilen hususlar gözönünde bulundurularak sanık hakkında takdiri indirim uygulanmayacağı değerlendirildiğinden hükümde bu hususta hukuka aykırılık bulunmamıştır.
3.Mahkemesince gerekçesi gösterilmek suretiyle temel hapis cezasında teşdit uygulandığı anlaşılmakla hükümde bu hususta hukuka aykırılık bulunmamıştır.
4.Sanığa verilen hapis cezasının süresi gözetilerek, lehe hükümlerin uygulanmamasında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
5.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafilerinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesinin, 27.04.2022 tarihli ve 2020/1712 Esas, 2022/1049 Karar sayılı kararında sanık müdafileri tarafindan öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Siverek 2.Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.12.2023 tarihinde karar verildi.