YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/585
KARAR NO : 2023/3750
KARAR TARİHİ : 25.05.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : 6136 sayılı Kanun’a muhalefet, yaralama, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, gerekçe bölümünde birinci ve ikinci bentlerde açıklananlar dışında aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Tokat Cumhuriyet Başsavcılığının 26.11.2014 tarihli iddianamesi ile sanık … hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet ve mala zarar verme suçlarından, sanık … hakkında yaralama suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Tokat 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.10.2015 tarihli kararı ile sanık … hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan, 10 ay hapis cezası ve 500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, mala zarar verme suçundan 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, sanık … hakkında yaralama suçundan doğrudan verilmek suretiyle 3.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve adli para cezasının taksitler halinde ödenmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Sanıklar müdafinin temyiz isteği, sanıkların üzerlerine atılı suçları işlediklerine dair her türlü şüpheden uzak, kati delil bulunmadığına, sanıkların suçu işlemediğine, beraat kararı verilmesi gerektiğine, lehe hükümlerin uygulanmadığına, sanık …’nin olay yerinde bulunmadığına ve işlemediği suçlardan dolayı cezalandırıldığına ilişkindir.
2. Katılan vekilinin temyiz isteği somut bir nedene dayanmamaktadır.
III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, katılanın kardeşleriyle beraber olay günü hayvan otlatmak için Sinekli yaylasına gittiği, olay yerine gelen sanıkların katılandan hayvanlarını yayladan götürmesini istedikleri ve sanık …’in elindeki baltayla katılanın köpeğine vurmaya çalıştığı, köpek kaçarken sanık …’nin ele geçirilemeyen silahla köpeğe ateş edip yaraladığı, bu sırada sanık …’nin elindeki sopa ile katılana vurmak suretiyle onu darp ettiği, katılan ve kardeşlerinin olay yerinden ayrıldığı, bu suretle sanık …’nin mala zarar verme ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarını, sanık …’nin ise yaralama suçunu işlediği iddiasına ilişkindir.
IV. GEREKÇE
1. Katılan vekilinin sanık … hakkında 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz talebi yönünden
6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan açılan davada suçtan doğrudan zarar görmeyen mağdur ve vekilinin, davaya katılma hakkı bulunmadığı bulunmadığı anlaşılmakla mağdur vekilinin temyiz talebinin reddine karar verilmiştir.
2. Sanık … hakkında yaralama suçundan kurulan asıl karara ilişkin katılan … vekilinin temyiz talebi yönünden
Hükme konu cezanın tür ve miktarı itibarıyla 5320 sayılı Kanun’un geçici 2 nci maddesi uyarınca kesin nitelikte bulundukları anlaşılmakla, katılan … vekilinin temyiz isteğinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
3. Sanık … hakkında yaralama suçundan kurulan ek karara ilişkin sanık … müdafinin temyiz talebi yönünden
Sanık hakkında hükmolunan netice cezanın türü ve miktarı gözetildiğinde 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2 nci maddesi uyarınca hükmün kesin nitelikte bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 305 inci maddesinin birinci fıkrası gereği asıl kararın re’sen temyize de tabi olmadığı, aynı Kanun’un 315 inci maddesinin birinci fıkrasında yer verilen; “Temyiz isteği kanuni sürenin geçmesinden sonra yapılmış veya temyiz Esas No : 2022/585
edilemeyecek bir hüküm temyiz edilmişse veya temyiz edenin buna hakkı yoksa, hükmü temyiz olunan mahkeme bir karar ile temyiz dilekçesini reddeder.” şeklindeki düzenleme birlikte değerlendirildiğinde, ek kararda herhangi bir hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, sanık … müdafinin temyiz isteği yerinde görülmemiştir.
4. Sanık … hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hüküm yönünden
Hükümden sonra, 14.07.2021 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Hayvanları Koruma Kanunu ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nda (5237 sayılı Kanun) Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 17 nci maddesi uyarınca 5237 sayılı Kanun’un 151 nci maddesinin ikinci fıkrasının yürürlükten kaldırılarak, anılan Kanun hükümleri uyarınca sahipli hayvan mal (eşya) olmaktan çıkartılıp, can olarak kabul edilmesi ve 5199 sayılı Hayvanları Koruma Kanunu’na eklenen “Adli Cezalar” başlıklı 28/A maddesi ile de bu nevi sahipli hayvanı kasten yaralama ya da öldürme suçuna ilişkin hapis cezalarının yeniden düzenlendiğinin anlaşılması karşısında; 5237 sayılı Kanun’un 7 nci maddesinin ikinci fıkrasındaki “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur” hükmü gözetilerek lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması bozmayı gerektirmiştir.
5. Sanık … hakkında 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan hüküm yönünden
Anayasa Mahkemesi’nin, 02.08.2022 gün ve 31911 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 21.04.2022 gün ve 2020/87 Esas, 2022/44 sayılı karan ile; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’na (5271 sayılı Kanun) 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanun’un 31 inci maddesiyle eklenen geçici 5 inci maddenin (d) bendinde yer alan “…kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış…” ibaresinin “…seri muhakeme usulü…” yönünden Anayasaya aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmiş olması ve yargılama konusu suçun seri muhakeme usulüne tabi olması karşısında, sanık hakkında 5271 sayılı Kanun 250 nci maddesinde düzenlenen seri muhakeme usulünün uygulanabilmesi için yerel mahkemece dosyanın Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edilmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
1. Gerekçe bölümünün birinci bendinde açıklanan nedenle 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan açılan davada suçtan doğrudan zarar görmeyen mağdurun, davaya katılma hakkı bulunmadığı ve mahkeme tarafından da katılma kararı verilmiş olmasının hükmü temyiz hakkı vermeyeceği, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği sanık hakkındaki hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunmadığı, hükmün, karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesinin birinci fıkrası gereği re’sen temyize de tabi olmadığı anlaşılmakla, … vekilinin temyiz isteğinin 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
2. Gerekçe bölümünün ikinci bendinde de belirtildiği üzere; sanık … hakkında hükmolunan netice cezanın türü ve miktarı gözetildiğinde 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2 nci maddesi uyarınca hükmün kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmakla, katılan … vekilinin temyiz isteğinin karar tarihi itibarıyla 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesinin birinci fıkrası ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 317 nci maddesi gereği, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle REDDİNE
3. Gerekçe bölümünün üçüncü bendinde açıklanan nedenle Tokat 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.11.2015 tarihli ve 2014/588 Esas, 2015/579 Karar sayılı ek kararında sanık … müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden ek kararın, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
4. Gerekçe bölümünün dördüncü ve beşinci bentlerinde açıklanan nedenlerle Tokat 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.10.2015 tarihli ve 2014/588 Esas, 2015/579 Karar sayılı sanık … hakkında mala zarar verme ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarından kurulan kararlarına yönelik sanık müdafii ve mala zarar verme suçundan kurulan karara yönelik katılan vekilinin temyiz istekleri yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeyen hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.05.2023 tarihinde karar verildi.