YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/5652
KARAR NO : 2023/5039
KARAR TARİHİ : 20.06.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2021/1678 E., 2021/4789 K.
SUÇ : İftira
HÜKÜM : Beraat
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteminin süresinde olduğu, temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Tokat Cumhuriyet Başsavcılığının 14.03.2020 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında iftira suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Tokat 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 04.01.2021 tarihli kararıyla sanık hakkında iftira suçundan 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. Tokat 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 04.01.2021 tarihli kararı, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 29.12.2021 tarihli kararıyla kaldırılarak, sanığın beraatine ve düzeltilerek istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan …’ın temyiz isteği; sanığın cezalandırılması gerektiğine, üzerine atılı suçu işlediğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1. Dava konusu olay, sanık …’in, sahibinden.com adresine verdiği satılık cep telefonu ilanı üzerine, temyiz dışı katılan …’ın sanıktan telefonu satın almak için Banka kanalıyla sanığın hesabına 490,00 TL para göndermesine rağmen, cep telefonunu göndermediği iddiasıyla dolandırıcılık suçunu işlediğine ve yakalandığında eylemi gerçekleştirenin kendisi değil katılan … olduğunu beyan ettiğinden iftira suçunu işlediğine ilişkindir.
2. İlk derece mahkemesince, dosya kapsamında yer alan paranın gönderildiğine dair banka dekontu, paranın ATM’den çekilme anına ait kamera görüntüleri, 16.09.2019 tarihli polis tarafından tutulan tespit tutanağı ile katılan hakkında dolandırıcılık suçundan verilen ek kovuşturmaya yer olmadığına dair karar birlikte değerlendirildiğinde, sanığın atılı suçtan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Bölge Adliye Mahkemesince, sanığın kendisi hakkında soruşturma yapılmasını engellemek ve cezadan kurtulmak için bu şekilde savunmada bulunmasının suçun unsurlarını oluşturmadığından, atılı suçtan beraatine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
1. Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 30.04.2019 tarihli ve 2016/16-193 Esas, 2019/351 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 267 nci maddesinde düzenlenen iftira suçu, failin, hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını ya da idari bir yaptırım uygulanmasını sağlamak için, bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat etmesidir. İftira suçunun konusunu hukuka aykırı fiil oluşturur. Bu fiilin suç oluşturması şart değildir. Disiplin yaptırımını veya başka bir idari yaptırımı gerekli kılan fiiller de iftira suçunun konusunu oluşturabilir. Hukuka aykırı bir eylemin gerçekleştirildiğine yönelik isnat yetkili makamlara ihbar veya şikâyette bulunmak suretiyle yapılabileceği gibi basın ve yayın aracılığıyla da yapılabilir.
2. Somut olayda, sanık hakkında dolandırıcılık suçundan başlatılan soruşturmada, sanık, eylemi kendisinin değil katılan …’ın gerçekleştirdiğini beyan etmiştir. Sanığın bu beyanına istinaden katılan hakkında dolandırıcılık suçundan soruşturma başlatılmış, eyleme ilişkin ATM’nin güvenlik kamera görüntüleri izlendiğinde ve banka işlemlerine bakıldığında eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiği belirlenerek katılan hakkında ek kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verilmiştir. Sanık, katılanın eylemi gerçekleştirmediğini bildiği halde, hukuka aykırı fiil isnadında bulunmuştur. Sanıktan, kendisi hakkında soruşturma başlatılan bir eylem ile ilgili başkası hakkında suç atfında bulunduğunda, onun hakkında da soruşturma başlatılacağını öngörmesi beklenmeli ve iftira suç kastıyla hareket ettiği gözetilerek hakkında atılı suçtan mahkûmiyet kararı verilmelidir. Bu sebeplerle sanık hakkında ilk derece mahkemesi tarafından verilen mahkûmiyet kararının kaldırılıp yazılı şekilde beraat kararı verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle katılanın temyiz istemi yerinde görüldüğünden Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 29.12.2021 tarihli kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi uyarınca takdîren Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.06.2023 tarihinde karar verildi.