YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/5530
KARAR NO : 2023/4263
KARAR TARİHİ : 07.06.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında Yargıtay bozma ilamı üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Perşembe Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 15.07.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan kamu davası açılmıştır.
2. Perşembe Asliye Ceza Mahkemesi’nin 25.02.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5 ay hapis cezası ile mahkûmiyetine karar verilmiştir.
3. Yargıtay 8. Ceza Dairesi’nin 14.04.2021 tarihli kararı ile sanık hakkında verilen mahkûmiyet hükmünün Basit Yargılama Usulü uygulanması yönünden bozulmasına karar verilmiştir.
4. Bozma üzerine; Perşembe Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 01.10.2021 tarihli kararı ile sanık hakkında Basit Yargılama Usulü uygulanarak hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 3 ay 22 gün hapis cezası ile mahkûmiyetine karar verilmiştir.
5. Perşembe Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 01.10.2021 tarihli kararına sanığın itiraz etmesi üzerine aynı Mahkeme’nin 07.02.2022 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 2 ay 15 gün hapis cezası ile mahkûmiyetine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi; lehe hükümlerin uygulanmasına, ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
İncelemeye konu olay; Ordu Açık Ceza İnfaz Kurumu’nda başka suçtan hükümlü olarak bulunan sanığın, 06.07.2015 tarihinde Cezaevi duvarından atlayarak firar etmiş olduğu, iddiasına ilişkindir.
IV. GEREKÇE
1. Dosya içerisinde mevcut 21.11.2015 tarihli Yakalama Tutanağı’na göre; sanığın kolluk görevlilerince yapılan kimlik kontrolünde yakalandığı gözetilmeden, uygulama yeri olmadığı halde sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 293 üncü maddesinin birinci fıkrası uygulanmak suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2. Sanığın adli sicil kaydından anlaşılan, suç işleme eğilimi ve kişiliği ile tüm dava dosya kapsamındaki deliller birlikte değerlendirildiğinde; lehe hükümlerin uygulanması hususuna ilişkin Perşembe Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 07.02.2022 tarihli kararında, hukuka aykırılık bulunmamıştır.
3. Ceza İnfaz Kurumu görevlileri tarafından tutulan Tutanak ve sanığın ikrarı karşısında; sanığın bu yöndeki temyiz gerekçeleri yerinde görülmemiştir.
4. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle, Perşembe Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 07.02.2022 tarihli kararında, sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden eleştiri konusu husus dışında herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesi’ne gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE, 07.06.2023 tarihinde karar verildi.