YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/5270
KARAR NO : 2023/9111
KARAR TARİHİ : 27.11.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2019/2962 E., 2021/2643 K.
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz etme
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteminin süresinde olduğu, temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 16.05.2017 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz etme suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Ankara 28. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.04.2019 tarihli kararı ile sanığın hakkı olmayan yere tecavüz etme suçundan 3.000,00 TL. Adli para cezası ve 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 07.12.2021 tarihli kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik katılan vekilinin istinaf başvurusu üzerine 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin ikinci fıkrasını uyarınca ilk derece mahkemesinin mahkumiyet kararının kaldırılmasına, sanığın hakkı olmayan yere tecavüz etme suçundan beraatine ve düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz isteği, sanığın suç işleme kastı olduğuna, atılı suçun unsurlarının oluştuğuna, eksik inceleme ile usul ve yasaya aykırı olduğuna
ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1.Dava konusu olay, sanığın mülkiyeti katılana ait taşınmaz üzerinde herhangi bir hakkı bulunmamasına rağmen kullanarak tecavüzde bulunduğu iddiasına ilişkindir.
2. Mahkemece sanığın suça konu taşınmaz üzerine bankaya olan borcundan dolayı katılan … Pazarlama Sanayi ve Ticaret Şirketi lehine ipotek tesis edildiği, ipoteğe konu borcun ödenmemesi üzerine taşınmazın Ankara 5.İcra Müdürlüğünün 2014/193332 sayılı dosyası üzerinden satışı yapılarak 22.01.2016 tarihinde katılan şirket adına tapuya tescil edildiği, katılan şirket taşınmazı iktisap ettikten sonra Bakırköy 26.Noterliği’nin 03.02.2016 tarihli ihtarnamesi ile sanık adına taşınmazın 15 gün içinde tahliye edilmesi talepli ihtarname düzenlendiği, sanığın 05.02.2016 tarihinde tebliğ almasına rağmen taşınmazı işgal ettiği kabulü ile hakkı olmayan yere tecavüz suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Sanığın savunmasında taşınmazı ihtarnamede verilen 15 günlük sürenin bitiminde tahliye ettiğini beyan etmesi, hukuk mahkemesine verilen cevap dilekçesinde taşınmazın 22.02.2016 tarihinde tahliye edildiğinin belirtilmesi, soruşturmada kolluk araştırması sonucu tutulan tutanakta taşınmazın boş olduğunun ve kullanılmadığının tespit edilmesi, sanığın savunmasının aksine mahkumiyete yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin, inandırıcı delil elde edilemediğinin, salt taşınmazın anahtarının tahliye tarihinde teslim edilmemesinin ve aboneliklerin geç kapatılmasının bu suça vücut vermeyeceğinin, bu durumun ancak hukuki ihtilaf teşkil edebileceğinin, sanığın atılı suçu işlediğinin sabit olmadığı, şüphenin sanık lehine değerlendirilmesi gerektiği cihetle, ilk derece mahkemesinin mahkumiyet kararı isabetsiz görülmüştür.
IV. GEREKÇE
Sanık hakkında kurulan hükümde, katılan şirketin sanığın eşinin maliki olduğu dava konusu ipotekli taşınmazı borcun ödenmemesi üzerine icra yoluyla satın aldığı, katılan tarafından Bakırköy 26.Noterliği’nin 03.02.2016 tarihli ihtarnamesi ile sanık adına taşınmazın 15 gün içinde tahliye edilmesi talepli ihtarname gönderildiği, sanığın 05.02.2016 tarihinde tebliğ aldığı, sanığın taşınmazı ihtarnamede verilen 15 günlük sürenin bitiminde tahliye ettiğini, katılan taraf İstanbul’da olduğu için anahtarı teslim edemediğini beyan ettiği, sanığın kardeşi A. B. B. Hakkında dava konusu taşınmaz için hakkı olmayan yere tecavüz suçundan yapılan şikayet üzerine yürütülen soruşturma esnasında kolluk tarafından tutulan tutanakta, taşınmazın boş olduğunun ve kullanılmadığının tespit edildiği anlaşıldığından sanığın dava konusu taşınmazı tahliye ihtarnamesinin tebliğinden sonra tahliye etmeyip malikmiş gibi fiilen kullanmaya devam ederek tecavüz ettiğine dair savunmasının aksine mahkumiyete yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin, inandırıcı delil elde edilememesi nedeni ile atılı suçtan sanık hakkında beraat kararı verilmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 07.12.2021 tarihli katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun
olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Ankara 28. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.11.2023 tarihinde karar verildi.