YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/5263
KARAR NO : 2023/9490
KARAR TARİHİ : 04.12.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2021/944 E., 2022/515 K.
SUÇLAR : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜMLER : Düzeltilerek İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı,
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğı, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sivaslı Cumhuriyet Başsavcılığının 05.03.2020 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 154 üncü madde birinci fıkra, 58 inci madde, 53 üncü maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır
2. Sivaslı Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.02.2021 tarihli kararı ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü madde birinci fıkra, 62 nci madde, 52 nci madde ikinci ve dördüncü fıkra, 58 inci madde, ve 53 üncü madde ve fıkraları uyarınca 10 ay hapis cezası ve 1.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
3. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 25. Ceza Dairesinin, 28.02.2022 tarihli kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık ve Cumhuriyet savcısının istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci madde birinci fıkra (a) bendi ve 303 üncü madde birinci fıkra (a) bendi uyarınca düzeltilerek esastan reddine, sanığın 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü madde ikinci fıkra (a) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz istemi istinaf mahkemesinin sanığın beyanını dikkate alarak karar verdiğine, kastının olmadığını söylese de sanığın suça konu taşınmaza tecavüzünün devam ettiğine, ölçümün hatalı yapıldığına dair dosya kapsamında delil bulunmadığına, sanıkların kadastro kayıtlarına itiraz ettiklerine dair somut delil bulunmadığına, kadastro çalışmalarının 2018 yılından çok önce yapıldığına sanıkların tüm itirazlara rağmen tecavüze devam ettiklerine mahkumiyetlerine karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay sanığın kendi taşınmazına yaptırmış olduğu besihanenin katılanın 3197 numaralı parseline 173.10 metrekare tecavüz ettiği iddiasına ilişkindir.
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
03.01.2020 tarihli bilirkişi raporuna göre; sanık …’ye ait olan 3195 parsel sayılı taşınmaza sanık tarafından yapılan besihanenin 173,10 metrekaresinin katılana ait taşınmaza tecavüz oluşturacak şekilde yapıldığı, keşif sonrası dosyaya ibraz edilen bilirkişi raporlarına göre sınır ihlallerinin keşif tarihi itibariyle devam ettiğinin tespit edilmesi nedeniyle sanığın mahkumiyetine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Dosya kapsamı itibariyle suça konu parsellerin yer aldığı Uşak ili, Sivaslı ilçesi, … köyünde kadastro işlemlerinin yapıldığı, sanığın istikrarlı şekilde ölçümlerin hatalı yapıldığını, suç işleme kastının bulunmadığını ayrıca suça konu parsellerle ilgili Asliye Hukuk Mahkemesinde devam eden dava bulunduğunu beyan ettiği, böylelikle dosya kapsamı itibariyle taraflar arasında hukuki itilaf bulunduğu, hukuki itilaf nedeniyle sanığın beraatine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Suça konu taşınmaz ile sanığa ait taşınmazın tapu kayıtlarının bulunduğu dosya kapsamında alınan bilirkişi raporunda sanığın kendi taşınmazına yaptırmış olduğu besihanenin katılana ait taşınmaza tecavüz ettiğinin belirlendiği, sanığın tecavüzünü devam ettirdiği anlaşılmakla sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmesi yerine yazılı şekilde beraat kararı verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle katılan vekilinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 25. Ceza Dairesinin, 28.02.2022 tarihli kararının 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği, Tebliğnameye aykırı olarak, oybirliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi uyarınca takdîren İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 25. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.12.2023 tarihinde karar verildi.