Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2022/524 E. 2023/5236 K. 21.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/524
KARAR NO : 2023/5236
KARAR TARİHİ : 21.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/544 E., 2021/720 K.
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Afyonkarahisar Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 22.01.2015 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan cezalandırılması istemi ile kamu davası açılmıştır.
2. Afyonkarahisar 6. Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 01.06.2015 tarihli kararı ile sanık hakkında tutuklu ve hükümlünün kaçması suçundan, 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
3. Bu kararın sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesi’nin 12.04.2021 tarihli kararı ile “…Anayasa Mahkemesi’nin iptal kararı gereğince, temyiz davasına konu dosyalarda lehe hükümler içeren 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin üçüncü fıkrasının uygulanması imkanının doğması ve bu konuda mahkemesince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu nedeniyle bozulmasına…” karar verilmiştir.
4. Afyonkarahisar 6. Asliye Ceza Mahkemesi önce sanık hakkında basit yargılama usulünün uygulanmasına karar vererek hüküm kurmuş, ancak sanığın itirazı üzerine duruşma açarak 18.11.2021 tarihinde sanık hakkında tutuklu ve hükümlünün kaçması suçundan, 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafii, annesinin ameliyatı nedeniyle izin isteyen sanığa idarece izin verilmemesi nedeniyle sanığın firar ettiğini ve suçun unsurlarının oluşmadığını belirterek hükmü temyiz etmiştir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Afyonkarahisar Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunan sanık, kapalı cezaevine nakli sırasında, kapının açılması beklendiği sırada, araçtan çıkıp firar etmiştir. İnfaz koruma memurları tarafından olaya dair zabıt hazırlanmıştır.
2. Sanık savunmasında cezaevi idaresinin izin vermemesi nedeniyle olay günü firar ederek evine gittiğini belirtmiştir. Sanık kolluk tarafından yakalanmış, kendisi teslim olmamıştır.

IV. GEREKÇE
Olay ve olgular bölümünde gösterilen deliller ve sanığın ikrarı karşısında mahkemenin suçun sübutuna ve suç nitelendirmesine yönelik bir isabetsizlik görülmemiştir. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin temyiz itirazları reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle, Afyonkarahisar 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.11.2021 tarihli kararında sanık müdafii tarafından yapılan temyiz istemi ile incelenen diğer hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.06.2023 tarihinde karar verildi.