YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/5184
KARAR NO : 2023/4997
KARAR TARİHİ : 19.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/261 E., 2022/466 K.
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gemlik Cumhuriyet Başsavcılığının 17.03.2016 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 292 nci maddesinin birinci fıkrası, 58 inci maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Gemlik 2.Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.06.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 292 nci maddesinin birinci fıkrası, 58 nci maddesi ve 53 üncü maddesinin birinci ikinci ve üçüncü fıkrası uyarınca 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, mükerrerliğine ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
3. Gemlik 2.Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.06.2016 tarihli kararının sanık ve sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8.Ceza Dairesinin 12.04.2021 tarihli ve 2020/19577 Esas, 2021/8911 Karar sayılı kararı ile “…Maddi ceza hukukuna ilişkin hükümler içeren basit yargılama usulünün “hükme bağlanmış dosyalarda” uygulanmasını engelleyen 5271 sayılı CMK.nın geçici 5. maddesinin (d) bendindeki “hükme bağlanmış” ibaresinin basit yargılama usulü yönünden Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle temyiz davasına konu dosyalarda lehe hükümler içeren CMK.nın 251/3. maddesinin uygulanması imkanının doğması ve bu konuda mahkemesince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu…” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Bozma üzerine Gemlik 2.Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.02.2022 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan, 5275 sayılı Yasa’nın 97 nci maddesinin birinci fıkrasının yollamasıyla 5237 sayılı Kanun’un 292 inci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci ikinci ve ücüncü fıkrası, 58 inci maddesi ve 5271 sayılı Kanun’un 251 nci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca 4 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, mükerrirliğine ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
5. Sanık müdafiinin itirazı üzerine Gemlik 2.Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.07.2021 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan, 5275 sayılı Yasa’nın 97 nci maddesinin birinci fıkrasının yollamasıyla 5237 sayılı Kanun’un 292 inci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci ikinci ve ücüncü fıkrası, 58 inci maddesi uyarınca 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, mükerrirliğine ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, sanığın lehine olan hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay Gemlik Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunan sanığın 29.02.2016 tarihinde 7 günlük özel izne gönderildiği ,ancak dönmesi gereken 07.03.2016 tarihinde kuruma dönmediği gibi yasal 48 saatlik sürenin bitiminde de kuruma dönmeyerek firar suçunu işlediği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
Sanığın 23.06.2016 tarihli ilk savunmasında duruşmalardan vareste tutulmayı talep ettiği anlaşıldığından tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
1. Sanığın olay tarihinde hükümlü olarak bulunduğu Gemlik Açık Ceza İnfaz Kurumundan 29.02.2016 tarihinde 7 günlük özel izne gittiği, dönmesi gereken 07.03.2016 tarihinde kuruma dönmediği gibi yasal 48 saatlik sürenin bitiminde de kuruma dönmediği tüm dava dosyası kapsamında elde edilen delillerden anlaşıldığından ilk derece mahkemesince verilen kararda hukuka aykırılık bulunmamıştır.

2. Mahkemece, hapis cezasının ertelenmesi, hükmün açıklanmasının geri bırakılması, seçenek yaptırıma çevirme ve takdiri indirim sebebi kurumlarının sanık lehine olarak uygulanmamasına ilişkin gerekçede bir isabetsizlik bulunmamakla sanık müdafiinin bu hususlara dair temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
3. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
4. Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen sanık hakkında kurulan hükümde gerekçeli karar başlığında suç tarihinin “09.03.2016” yerine “07.03.2016” olarak yazılmasının dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde 4 numaralı bentte açıklanan nedenle Gemlik 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.07.2022 tarihli kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği gerekçeli karar başlığında yazan “07.03.2016” ibaresinin çıkarılarak yerine “09.03.2016” olarak yazılması suretiyle hükmün, Tebliğnameye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.06.2023 tarihinde karar verildi.