Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2022/5158 E. 2023/5481 K. 03.07.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/5158
KARAR NO : 2023/5481
KARAR TARİHİ : 03.07.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/63 E., 2022/119 K.
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Eskipazar Cumhuriyet Başsavcılığının 31.12.2015 tarihli iddianamesi ile sanığın hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 292 nci maddesinin birinci fıkrası,58 inci maddesi ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.

2. Eskipazar Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.06.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin infazı hakkındaki Kanunu’nun 97 nci maddesinin birinci fıkrası yollamasıyla 5237 sayılı Kanun’un 292 nci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi,58 inci maddesi ve 53 üncü maddesinin birinci ikinci ve üçüncü fıkrası uyarınca 5 Ay hapis cezası ile cezalandırılmasına tekerrrür hükümlerinin uygulanmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
3. Eskipazar Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.06.2016 tarihli kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 08.02.2022 tarihli ve 2021/167 Esas, 2022/1803 Karar sayılı kararı ile “… “… Maddi ceza hukukuna ilişkin hükümler içeren basit yargılama usulünün “hükme bağlanmış dosyalarda” uygulanmasını engelleyen 5271 sayılı CMK.nın geçici 5. maddesinin (d) bendindeki “hükme bağlanmış” ibaresinin basit yargılama usulü yönünden Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle temyiz davasına konu dosyalarda lehe hükümler içeren CMK.nın 251/3. maddesinin uygulanması imkanının doğması ve bu konuda mahkemesince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,…” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Yargıtay bozma ilamı sonrası Eskipazar Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.05.2022 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5275 sayılı Kanun’un 97 nci maddesinin birinci fıkrası yollamasıyla 5237 sayılı Kanun’un 292 nci maddesinin birinci fıkrası,62 nci maddesinin birinci fıkrası,58 inci maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi cezaevi idarecileri ve mahkumlarının baskısı nedeniyle kaçtığına ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Eskipazar açık cezaevinde hükümlü olarak bulunduğu 30.12.2015 tarihinde cezaevinde yapılan sayımda bulunmayan sanığın firar suçunu işlediği iddiasına ilişkinditr.

IV. GEREKÇE
1. Suç tarihinde Eskipazar açık cezaevinde hükümlü olarak bulunan sanığın 30.12.2015 tarihinde cezaevinden kaçtığı, kolluk tarafından yakalandığı sanığın ikrar yollu savunmaları ve tüm dava dosyası kapsamında elde edilen delillerden anlaşılmakla ilk derece mahkemesince verilen kararda hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir.
3. Eskipazar Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.05.2022 tarihli kararında, Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen “…Sanık hakkında temel ceza tayin edilirken uygulama yeri olmayan 5275 sayılı kanunun 97 nci maddesi delaletiyle yazılması suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 232 nci maddesinin altıncı fıkrasına aykırı davranılması…” dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde (3) numaralı bentte açıklanan nedenle Eskipazar Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.05.2022 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hükmün 1 nolu paragrafından “5275 sayılı Kanun’un 97 nci maddesi delaletiyle” ibaresinin çıkarılması suretiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 03.07.2023 tarihinde karar verildi.