YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/5116
KARAR NO : 2023/5479
KARAR TARİHİ : 03.07.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bursa Cumhuriyet Başsavcılığının 13.01.2016 tarihli iddianamesi ile sanığın hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 292 nci maddesinin birinci fıkrası, 58 inci maddesi ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Bursa 16. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.06.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5237 sayılı Kanun’un 292 nci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 58 inci maddesi ve 53 üncü maddesinin birinci ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 5 ay hapis cezası ile Esas No : 2022/5116

cezalandırılmasına, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
3. Bursa 16. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.06.2016 kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 08.02.2022 tarihli ve 2020/18668 Esas, 2022/1860 Karar sayılı kararı ile “… Maddi ceza hukukuna ilişkin hükümler içeren basit yargılama usulünün “hükme bağlanmış dosyalarda” uygulanmasını engelleyen 5271 sayılı Kanun’un geçici 5 inci maddesinin (d) bendindeki “hükme bağlanmış” ibaresinin basit yargılama usulü yönünden Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle temyiz davasına konu dosyalarda lehe hükümler içeren 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin üçüncü fıkrasının uygulanması imkanının doğması ve bu konuda mahkemesince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,…” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Yargıtay bozma ilamı sonrası Bursa 16. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.05.2022 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5275 sayılı Kanun’un 97 nci maddesinin birinci fıkrası yollamasıyla 5237 sayılı Kanun’un 292 nci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 58 inci maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi bir nedene dayanmamaktadır.

III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın hakkında kesinleşmiş hapis cezası bulunması nedeniyle 27.08.2015 tarihinde cezaevine alındığı, Bursa 1. İnfaz Hakimliğinin kararıyla cezasının denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak infazına karar verilerek cezaevinden tahliye edildiği, denetimli serbestlik yükümlülüklerine uymayan sanığın Bursa 1. İnfaz Hakimliğinin kararıyla kapalı cezaevine iadesine karar verildiği ancak sanığın iki … içinde teslim olmayarak firar suçunu işlediği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
Sanığın Bursa 1. İnfaz Hakimliği’nin 27.11.2015 tarih ve 2015/3381 Esas, 2015/3385 Karar sayılı kararıyla kapalı ceza infaz kurumuna iade edilmesine karar verildiği söz konusu karara itiraz ettiği Bursa 2. Ağır Ceza Mahkemesince sanığın itirazının reddine karar verildiği anlaşıldığından (1) numaralı Tebliğname görüşüne iştirak edilmemiştir.
a. Sanığın ilk savunmasında polise teslim olduğunu belirtmesine karşın dosya kapsamında sanığın yakalanmasına yönelik herhangi bir belgenin de bulunmaması karşısında; kendiliğinden teslim olup olmadığı veya yakalanıp yakalanmadığının araştırılarak sonucuna göre hakkında 5237 sayılı Kanun’un 293 üncü maddesinde düzenlenmiş olan etkin pişmanlık hükmünün uygulanma olanağının bulunup bulunmadığı tartışılmadan, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
b. Temel ceza belirlenirken uygulama maddesinin 5275 sayılı Kanun’un 105/A-8 inci maddesi delaleti ile 5237 sayılı Kanun’un 292 nci maddesinin birinci fıkrası olduğunun belirtilmesi gerekirken, uygulama yeri olmayan 5275 sayılı Kanun’un 97 nci maddesinin birinci fıkrası gereğince uygulama yapılması suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 232 nci maddesinin altıncı fıkrasına muhalefet edilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Bursa 16. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.05.2022 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 03.07.2023 tarihinde karar verildi.