YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/5007
KARAR NO : 2023/4595
KARAR TARİHİ : 13.06.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : 6136 sayılı Yasa’ya aykırılık, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması, suç üstlenme suçuna azmettirme
HÜKÜMLER : Temyiz isteminin kabule değer sayılmamasından dolayı reddi kararının onanması

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesi tarafından verilen 19.11.2019 tarihli kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 296 ncı maddesinin ikinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin ek kararı temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığının 04.02.2016 tarihli iddianamesiyle sanığın 6136 sayılı Yasa’ya muhalefet, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması, suç üstlenme suçuna azmettirme suçlarından cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. İstanbul Anadolu 39. Asliye Ceza Mahkemesinin 05.06.2018 tarihli kararıyla sanığın 6136 sayılı Yasa’ya aykırılık suçundan 10 ay hapis ve 500 TL adli para cezasıyla; genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan 5 ay hapis cezasıyla; suç üstlenme suçuna azmettirme suçundan 25 gün hapis cezasıyla cezalandırılmasına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilip; kararın sanık müdafiince istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesinin 12.04.2019 tarihli kararıyla istinaf isteminin esastan reddine karar verilip; kararın sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 19.11.2019 tarihli kararıyla temyiz isteminin 5271 sayılı Kanun’un 296 ncı maddesinin birinci fıkrası gereğince reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 19.11.2019 tarihli ek kararının hukuki değerden yoksun olduğuna ve mahkûmiyet kararının usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.

III. GEREKÇE
5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendinde yer verilen; “İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile 5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin üçüncü fıkrasında belirtilen suçlar ve aynı Kanun’un 296 ncı maddesinin birinci fıkrasının ilgili bölümünde yer alan; “… temyiz edilemeyecek bir hüküm temyiz edilmiş [ise] …, hükmü temyiz olunan bölge adliye veya ilk derece mahkemesi bir karar ile temyiz istemini reddeder.” şeklindeki hüküm birlikte değerlendirildiğinde sanık müdafiinin temyiz istemi yerinde görülmemiştir.

IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 19.11.2019 tarihli ek kararında hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 296 ncı maddesinin ikinci fıkrası gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİ İLE EK KARARIN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca İstanbul Anadolu 39. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.06.2023 tarihinde karar verildi.