YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/4831
KARAR NO : 2023/8855
KARAR TARİHİ : 21.11.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2020/207 E. 2022/738 K..
SUÇLAR : İş ve çalışma hürriyetinin ihlali, hakaret, hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜMLER : Düşme, mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzelterek onama, bozma
Sanık hakkında bozma üzerine iş ve çalışma hürriyetinin ihlali, hakaret ve hakkı olmayan yere tecavüz suçlarından kurulan hükümlerin karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, temyiz isteklerinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Nevşehir Cumhuriyet Başsavcılığının 06.12.2013 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında iş ve çalışma hürriyetinin ihlali, hakaret ve hakkı olmayan yere tecavüz suçlarından cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Nevşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.03.2014 tarihli kararı ile sanık hakkında iş ve çalışma hürriyetinin ihlali ve hakaret suçlarından mahkumiyet kararı verilmiş, hakkı olmayan yere tecavüz suçundan ise hüküm kurulmamıştır.
3. Nevşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.03.2014 tarihli kararının sanık ve katılan vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 14.01.2020 tarihli kararı ile uzlaşma usulü uygulanması gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Bozma Üzerine; Nevşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesince 18.05.2022 tarihli kararı ile atılı suçlardan sanığın mahkumiyetine hükmedilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Sanık müdafiinin temyiz isteği, iş ve çalışma hürriyetinin ihlali ile hakaret suçlarının unsurlarının oluşmadığına, sanık hakkında beraat kararları verilmesi gerektiğine, eksik incelemeyle karar verildiğine, mahkemenin delilleri değerlendirmede yanılgıya düştüğüne ve lehe hükümlerin uıygulanmadığına ilişkindir.
2. Katılan vekilinin temyiz isteği ise, iş ve çalışma hürriyetinin ihlali ve hakaret suçlarından takdiri indirim nedenlerinin uygulanmasına, hakkı olmayan yere tecavüz suçundan zamanaşımının dolmadığına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay, sanığın, kendi işletmesine komşu olan katılana ait işletmede tadilat işlemleri yapıldığı sırada, temyiz dışı sanık … ile birlikte katılanın çalışanı olan tanık Ö.C.’nin yanına giderek “burada çalışma, buradan git.” dedikleri, tanığın çalışmayı bırakması üzerine olay yerine gelen katılan ile aralarında tartışma başladığı, sanık …’nın “size yapacağımı biliyorum, zamanı var, o zamanı bekliyorum, al arabanı da s.ktir git” dediği, ardından yargılama aşamasında ölmesi nedeniyle hakkında düşme kararı verilen temyiz dışı sanık …’ın gelerek katılana “Hadi işçiler buraya duvar yapsın, sizin ağzınıza s…çarım, ananızı avradınızı s…kerim, hepinizin a…ına koyarım” dediği
iddiasına ilişkindir.
2. Jandarma personellerince tanzim edilen 24.09.2013 tarihli tutanakta, olayın meydana geldiği yerin, katılanın işletmesinin sınırları içerisinde olduğu belirtilmiştir.
3. Katılan aşamalarda istikrarlı anlatımlarda bulunmuştur.
IV. GEREKÇE
A. Hakkı olmayan yere tecavüz suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
1. Tebliğname yönünden
Sanığa yüklenen suçun yasa maddesinde öngörülen cezanın türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 66 maddesinin birinci fıkrasının (e) bendinde belirlenen 8 yıllık olağan dava zamanaşımı süresinin ilk sorgu tarihi olan 27.03.2014 tarihinden 27.03.2022 tarihine kadar hükümden önce gerçekleştiği anlaşıldığından Tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
2. Temyiz sebepleri yönünden
Olağan dava zamanaşımı süresinin ilk sorgu tarihi olan 27.03.2014 tarihinden 27.03.2022 tarihine kadar hükümden önce gerçekleştiği anlaşıldığından yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, düşme kararında hukuka aykırılık görülmemiştir.
B. İş ve çalışma hürriyetinin ihlali ve hakaret suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;
1. Tekerrüre esas adli sicil kaydı bulunan sanık hakkında yasal şartları oluşmadığından 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 231 inci maddesi, suç işleme konusundaki eğilimi, yargılamada edinilen kanaat, olayın oluş şekli, suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesindeki özellik, sanığın kişisel durumu, daha önce kasıtlı suçtan mahkumiyetinin bulunması, adli sicil kaydı göz önüne alınarak bir daha suç işlemekten çekineceği yönünde mahkememizde kanaat hasıl olmadığından 5237 sayılı Kanun’un 51 inci maddesi, kişiliğine, sosyal ve ekonomik durumuna ve suçun işlenmesindeki özelliklere göre aynı Kanun’un 50 nci maddesindeki seçenek yaptırımlara çevrilmemesinde hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin temyiz sebepleri reddedilmiştir.
2. Sanık hakkında ceza tayin edilirken üzerindeki olumsuz etkisi lehine takdiri indirim nedeni kabul edilerek, 5237 sayılı Kanun’un 62 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca indirim yapılmasında bir isabetsizlik görülmediğinden katılan vekilinin bu hususa ilişkin temyiz sebepleri reddedilmiştir.
3. Olaylar ve olgular bölümünde belirtilen tutanak, katılanın anlatımları, sanık savunması ile dava dosyası kapsamındaki tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde, sanığın atılı suçları işlediğine dair mahkeme kabulünde isabetsizlik görülmemiş, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç vasfı ile yaptırımların eleştiri hususu dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından sanık müdafii ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazları da reddedilmiştir.
4. Nevşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesine ait 2015/282 Esas ve 2015/323 Karar sayılı ilamıyla tekerrüre esas adli sicil kaydı bulunan sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 58 inci maddesinin altıncı ve yedinci fıkraları uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi hususunun 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 322 inci maddesi gereğince düzetilmesi mümkün görülmüştür.
V. KARAR
A. Hakkı olmayan yere tecavüz suçu yönünden
Gerekçe bölümünün (A) numaralı bendinde açıklanan nedenlerle Nevşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.05.2022 tarihli kararında katılan vekilinin temyiz itirazı ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekilinin temyiz itirazının reddiyle hükmün Tebliğname’ye aykırı olarak oy birliğiyle ONANMASINA,
B. İş ve çalışma hürriyetinin ihlali ve hakaret suçları yönünden
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Nevşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.03.2014 tarihli kararına yönelik sanık müdafii ile katılan vekilinin temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hükümlerin son fıkrasına “Sanığın daha önceden işlemiş olduğu Nevşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesine ait 2015/282 Esas ve 2015/323 Karar sayılı ilamı ile aldığı 1 ay 20 gün hapis cezasının 08.05.2015 tarihinde kesinleştiği anlaşılmakla, tekerrüre esas teşkil edeceği belirlenmekle 5237 sayılı Kanun’un 58 inci maddesinin altıncı ve yedinci fıkraları uyarınca sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine” cümlesinin eklenmesi suretiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.11.2023 tarihinde karar verildi.