Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2022/480 E. 2023/5453 K. 03.07.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/480
KARAR NO : 2023/5453
KARAR TARİHİ : 03.07.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu, ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Emirdağ Cumhuriyet Başsavcılığının 15.01.2013 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan kamu davası açılmıştır.
2. Emirdağ Asliye Ceza Mahkemesinin 28.05.2015 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5 ay hapis cezası ile mahkumiyetine karar verilmiştir.
3. Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 31.03.2021 tarihli kararı ile sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmünün temyiz davasına konu dosyalarda lehe hükümler içeren Ceza Muhakemeleri Kanunu’nun 251 inci maddesinin üçüncü fıkrasının uygulanması imkanının doğması ve bu konuda mahkemesince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu…” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

4. Bozma üzerine Emirdağ Asliye Ceza Mahkemesinin 07.05.2021 tarihli kararı ile basit yargılama usulü uygulanarak sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 3 ay 22 … hapis cezası ile mahkumiyetine karar verilmiştir.
5.Sanığın itirazı üzerine Emirdağ Asliye Ceza Mahkemesinin 03.11.2021 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5 ay hapis cezası ile mahkumiyetine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; herhangi bir hukuki nedene dayanmamaktadır.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay; Emirdağ 1 Nolu Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olan sanığın 12.01.2013 tarihinde saat:16:30 da yapılan sayımda kurumda olmadığının tespit edildiği ve firar ettiği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1. Hükümlü veya tutuklunun kaçması suçu genel kasıtla işlenen bir suçtur. Görevlilerce düzenlenen 12.01.2013 tarihli tutanak, sanık ikrarı ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; Mahkeme kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş olup sanığın temyiz istemi yerinde görülmemiştir.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
3. Sanık hakkında kurulan hükümde, Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen, 5275 sayılı Kanunun 108 inci maddesinin ikinci fıkrası gereği sanığın birden fazla tekerrüre esas alınabilecek sabıkasının bulunması halinde bunlardan en ağırının esas alınması gerektiği gözetilmeksizin sanık hakkında adli sicil kaydında bulunan Diyarbakır 7. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 18.02.2008 tarih ve 2008/33 Esas, 2008/69 Karar sayılı 22.05.2011 tarihinde yerine getirilmiş 3 yıl 3 ay 18 … hapis cezasına konu ilam yerine Gaziantep 2. Ağır Mahkemesinin 2012/229 Esas, 2012/396 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması, dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde 3 numaralı bentte açıklanan nedenle Emirdağ Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.11.2021 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasında 5237 sayılı Kanunun 58 inci maddesinin altıncı fıkrasının uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine “Diyarbakır 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/33 Esas, 2008/69 Karar sayılı ilamında Türk Ceza Kanunu’nun 142 inci maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi, 143 üncü maddesi uyarınca 3 yıl 3 ay 18 … hapis cezasına ilişkin mahkumiyeti bulunduğundan, hakkında hapis cezasının infazı yönünden 5237 sayılı Kanunun 58 inci maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına, ancak 5275 sayılı Kanun’un 108 inci

maddesinin uygulanması yönünden kazanılmış hakkı gözetilerek tekerrür nedeniyle koşullu salıverilme süresine eklenecek miktar açısından, mahkemece tekerrüre esas alınan ilamda yer alan hapis cezasının esas alınmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 03.07.2023 tarihinde karar verildi.