YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/4799
KARAR NO : 2023/5068
KARAR TARİHİ : 20.06.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/1251 E., 2022/194 K.
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Tokat Cumhuriyet Başsavcılığının 13.03.2015 tarihli iddianamesiyle, sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan cezalandırılması talep edilmiştir.
2. Tokat Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 05.05.2015 tarihli kararı ile sanık hakkında tutuklu ve hükümlünün kaçması suçundan, 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve 58 inci maddesi uyarınca mükerrerlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmiştir.
3. Tokat Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.05.2015 tarihli kararının, sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesi’nin 05.04.2021 tarihli kararı ile “…Anayasa Mahkemesi’nin 14.01.2021 gün ve 2020/81 Esas, 2021/4 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’na 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanunun 31 inci maddesiyle eklenen geçici 5 inci maddesinin “01.01.2020 tarihi itibariyle hükme bağlanmış ve kesinleşmiş dosyalarda ….basit yargılama usulü uygulanmaz” bölümündeki “hükme bağlanmış” ibaresinin Anayasanın 38 inci maddesine aykırı olduğuna ve iptaline karar verildiğinden temyiz davasına konu dosyalarda lehe hükümler içeren 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin üçüncü fıkrasının uygulanması imkanının doğması ve bu konuda mahkemesince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu nedeniyle bozulmasına…” karar verilmiştir.
4. Tokat Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.09.2021 tarihli kararı ile, sanık hakkında basit yargılama usulü hükümleri uygulanarak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 292 nci maddesinin birinci fıkrası, 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin üçüncü fıkrası ve 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesi uyarınca 3 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmiştir.
5. Sanık müdafiinin itirazı üzerine yeniden duruşma açılarak, Tokat Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.02.2022 tarihli kararı ile, sanık hakkında atılı suçtan 5237 sayılı Kanunu’nun 292 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesi uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; ikinci kez tekerrür hükümlerin uygulanmaması gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, Tokat Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunan sanığın 27.02.2015 tarihinde izne ayrıldığı ve 06.03.2015 tarihinde dönmesi gerekirken dönmediği, firar ettiği iddiasına ilişkindir.
IV. GEREKÇE
1. İzin belgesi ile Tokat Açık Ceza İnfaz Kurumu tarafından tutulan tutanak ve sanık ikrarı birlikte değerlendirildiğinde, sanığın davaya konu fiili gerçekleştirdiği anlaşılmış ve Tokat Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.02.2022 tarihli kararıında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
3. Bozma kararından önce verilen hükümde sanık hakkında birinci kez tekerrür uygulandığı ve aleyhe temyiz bulunmadığından sanık lehine kazanılmış hak oluştuğu gözetilmeden bozmadan sonra sanık hakkında ikinci kez mükerrerliğe karar verilerek 1412 sayılı Kanun’un 326 ncı maddesinin son fıkrasına aykırı davranılması ve gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 08.03.2015 yerine 06.03.2015 yazılması hukuka aykırı görülmüş ise de bu hususun 1412 sayılı Kanun’un 322 nci maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünün (3) numaralı bendinde açıklanan nedenlerle Tokat 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.02.2022 tarihli sayılı kararına yönelik sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin hükmün 2 inci bendin (e) fıkrasındaki ”2. kez” ibaresinin çıkarılması ve gerekçeli karar başlığındaki suç tarihinin çıkartılarak yerine “08.03.2015” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.06.2023 tarihinde karar verildi.