YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/476
KARAR NO : 2023/5454
KARAR TARİHİ : 03.07.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu, ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Antalya Cumhuriyet Başsavcılığının 10.07.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan kamu davası açılmıştır.
2. Antalya 22. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.12.2015 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5 ay hapis cezası ile mahkumiyetine karar verilmiştir.
3. Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 12.04.2021 tarihli kararı ile sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmünün temyiz davasına konu dosyalarda lehe hükümler içeren Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 251 inci maddesinin üçüncü fıkrasının uygulanması imkanının doğması ve bu konuda mahkemesince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu…” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Bozma üzerine Antalya 22. Asliye Ceza Mahkemesinin 06.07.2021 tarihli kararı ile basit yargılama usulü uygulanarak sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 3 ay 22 … hapis cezası ile mahkumiyetine karar verilmiştir.
5.Sanığın itirazı üzerine Antalya 22. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.11.2021 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5 ay hapis cezası ile mahkumiyetine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafinin temyiz isteği; sanığın suç kastı bulunmadığına ve beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay; Antalya Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olan sanığın 30.06.2015 tarihinde yapılan sayımda kurumda olmadığının tespit edildiği ve firar ettiği iddiasına ilişkindir.
IV. GEREKÇE
1. Hükümlü veya tutuklunun kaçması suçu genel kasıtla işlenen bir suçtur. Görevlilerce düzenlenen 30.06.2015 tarihli tutanak, sanık ikrarı ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; Mahkeme kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş olup sanığın temyiz istemi yerinde görülmemiştir.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
3. Sanık hakkında kurulan hükümde, Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen, sanığın tekerrüre esas alınan Bucak Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2010/773 Esas 2011/160 Karar sayılı mahkumiyet hükmünde, dosya içerisinde mevcut adli sicil kaydına ve ilam içeriğine göre sanık hakkında 5237 sayılı Kanunun 58 inci maddesinin uygulanmadığının anlaşılması karşısında, anılan hüküm tekerrüre esas ise de ikinci kez mükerrirlik kararına konu edilemeyeceğinin gözetilmemesi, dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Antalya 22. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.11.2021 tarihli kararına yönelik sanık müdafinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hükmün tekerrüre ilişkin 6 ıncı bendinden “ikinci kez” ibaresi çıkartılmak suretiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 03.07.2023 tarihinde karar verildi.