YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/4708
KARAR NO : 2023/4870
KARAR TARİHİ : 15.06.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/342 E., 2022/418 K.
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Aydın Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 05.06.2015 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Aydın 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.06.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
3. Aydın 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.06.2016 tarihli kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 08.04.2021 tarihli ve 2020/19354 Esas, 2022/1792 Karar sayılı kararı ile ”… basit yargılama usulü yönünden mahkemesince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu…” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Yargıtay bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada; Aydın 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.04.2022 tarihli kararı ile sanık hakkında basit yargılama usûlünün uygulanmasına karar verilmekle hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 4 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
5. Aydın 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.04.2022 tarihli kararına sanık tarafından itiraz edilmesi üzerine Mahkemece 24.05.2022 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan, 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; denetim yükümlülüklerine uyduğuna ve suçu işlemediğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay; hakkında denetimli serbestlik kararı verilen sanığın denetim planına uymaması nedeniyle kapalı ceza infaz kurumuna iadesine karar verilmesi, bu kararın sanığa tebliğ edilmesine rağmen sanığın iki gün içerisinde teslim olmayarak atılı suçu işlediği iddiasına ilişkindir.
IV. GEREKÇE
1. 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun (7201 sayılı Kanun) 10 uncu maddesinde de belirtildiği üzere, tebligatın ilgilisine bilinen en son adresine yapılması, bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya bu adrese tebligat yapılamaması halinde ise adres kayıt sistemindeki adresin bilinen en son adres olarak kabul edileceği ve tebligatın buraya yapılması gerekmekte olup, incelemeye konu olayda, sanığın Kapalı Ceza İnfaz Kurumu’na iadesine ilişkin kararın MERNİS adresine 7201 sayılı Kanun’un 21 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca yapıldığı, sanığın bilinen en son adresine öncelikle tebligat çıkarılıp çıkarılmadığının anlaşılmaması ve sanığın da tarafına tebligat ulaşmadığını savunması karşısında; Aydın İnfaz Hakimliğinin 12.02.2015 tarih 2015/221 Esas 2015/215 Karar sayılı kararın öncelikle sanığın bilinen en son adresine tebligata çıkarılıp çıkarılmadığının tespiti için infaz dosyasının aslı ya da onaylı sureti Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde getirtilip incelenerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.
2. Mahkemenin kabul ve uygulamasının değerlendirilmesinde ise; sanık hakkında tekerrüre esas alınan mahkumiyetinin, 18 yaşından küçükken işlediği suça ilişkin olması nedeniyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58 inci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Aydın 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.05.2022 tarihli ve 2022/342 Esas, 2022/418 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15.06.2023 tarihinde karar verildi