YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/4667
KARAR NO : 2023/2458
KARAR TARİHİ : 25.04.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Denizli Cumhuriyet Başsavcılığının 28.01.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 292 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca cezalandırılması istemi ile kamu davası açılmıştır.
2. Denizli 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.01.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan, 5237 sayılı Kanun’ un 292 nci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 53 üncü maddesi, 58 inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
3. Denizli 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.01.2016 tarihli kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay (8). Ceza Dairesinin 29.04.2021 tarih ve 2020/10847 Esas, 2021/13856 Karar sayılı kararı ile;
”….Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 gün ve 2020/81 Esas, 2021/4 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin ‘…01.01.2020 tarihi itibariyle hükme bağlanmış ve kesinleşmiş dosyalarda basit yargılama usulü uygulanmaz…’ bölümündeki hükme bağlanmış ibaresinin Anayasanın 38. maddesine aykırı olduğuna ve iptal kararı gözetilerek basit yargılama usulü yönünden mahkemesince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu….” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Bozma üzerine sanık hakkında Denizli 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.09.2021 tarihli ve 2021/298 Esas, 2021/720 Karar sayılı kararı ile, 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesi uyarınca değerlendirme yapılarak basit yargılama usulünün uygulanması ile 5237 sayılı Kanun’un 292 nci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 58 inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 3 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir. Ssanık bu karara karşı itiraz yoluna başvurmuştur.
5. İtiraz üzerine yapılan yargılama neticesinde Denizli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.03.2022 tarih ve 2021/712 Esas, 2022/278 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan, 5237 sayılı Kanun’ un 292 nci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 53 üncü maddesi, 58 inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; kararın usul ve esastan bozulması gerektiğine, suç tarihi itibarıyla zamanaşımının dolduğuna, cezada indirim yapılmadığına ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay; hakkında denetimli serbestlik kararı verilen sanığın denetim planına uymaması nedeniyle kapalı ceza infaz kurumuna iadesine karar verildiği, verilen kapalıya iade kararı üzerine iki gün içerisinde en yakın Cumhuriyet Başsavcılığına teslim olması gerektiğine dair çağrı kağıdı 09.01.2015 tarihinde sanığa tebliğ edilmesine rağmen teslim olmayarak hükümlünün kaçması suçunu işlediği iddiasına ilişkindir.
2. Denizli İnfaz Hakimliğinin 04.12.2014 tarihli kararıyla sanığın kapalı ceza infaz kurumuna iadesine karar verilmiştir.
3. Kapalıya iade kararı üzerine sanığın iki gün içerisinde en yakın Cumhuriyet Başsavcılığına teslim olması gerektiğine dair çağrı kağıdının 09.01.2015 tarihinde sanığa tebliğ edildiğine dair tebligatın dosyada mevcut olduğu anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
1. 5275 sayılı Kanun’un 105/A-8 inci maddesi gereğince kapalı ceza infaz kurumuna iade kararı verilmesine rağmen iki gün içinde en yakın Cumhuriyet Başsavcılığına teslim olmayan hükümlülerin 5237 sayılı Kanun’un 292 nci maddesi uyarınca cezalandırılması gerektiği, dosyada Denizli İnfaz Hakimliğinin kapalıya iade kararı üzerine iki gün içerisinde en yakın Cumhuriyet Başsavcılığına teslim olması gerektiğine dair çağrı kağıdı sanığa 09.01.2015 tarihinde tebliğ edilmesine rağmen teslim olmayarak atılı suçu işlediği anlaşılmakla sanığın mahkumiyetine dair kararda bir isabetsizlik bulunmadığından sanığın, kararın usul ve esastan bozulması gerektiğine, yönelik temyiz sebebi reddedilmiştir.
2. Suç tarihinin 11.01.2015 olduğu gözetildiğinde, uygulama maddelerine göre 5237 sayılı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi ve 67 nci maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca sanığın eyleminin 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımı süresine tabi olduğu anlaşıldığından, sanığın bu hususa ilişkin temyiz sebebi reddedilmiştir.
3. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın, cezada indirim yapılmadığına yönelik temyiz sebebi reddedilmiştir.
4. Denizli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.03.2022 tarihli kararında, Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen sanık hakkında temel ceza belirlenirken uygulama maddesinin “5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un (5275 sayılı Kanun) 105/A-8 inci maddesi delaletiyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’ nun 292 nci maddesinin birinci fıkrası” olarak gösterilmesi gerekirken sadece “5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 292 inci maddesinin birinci fıkrası” olarak belirtilmesi suretiyle, 5271 sayılı Kanun’ un 232 nci maddesinin ikinci fıkrasına muhalefet edilmesi dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde (4) numaralı bentte açıklanan nedenle Denizli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.03.2022 tarih ve 2021/712 Esas, 2022/278 Karar sayılı hükmüne yönelik sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasında 1. bentteki “eylemine uyan” ibaresinden sonra gelmek üzere “5275 sayılı Kanun’un 105/A-8 inci maddesi delaletiyle” yazılmak sureti ile hükmün, Tebliğnameye kısmen aykırı olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.04.2023 tarihinde karar verildi.