Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2022/4623 E. 2023/5277 K. 21.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/4623
KARAR NO : 2023/5277
KARAR TARİHİ : 21.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Siirt Cumhuriyet Başsavcılığının 01.10.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan kamu davası açılmıştır.
2. Siirt 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.12.2015 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5 ay hapis cezası ile mahkumiyetine karar verilmiştir.
3. Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 29.03.2021 tarihli kararı ile sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmünün basit yargılama usulü yönünden mahkemesince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu yönünden bozulmasına karar verilmiştir.
4. Yargıtay bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada; Siirt 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.06.2021 tarihli kararı ile sanık hakkında basit yargılama usûlünün uygulanmasına karar verilerek hüküm kurulmuştur.
5. Ancak bu karara karşı sanık tarafından itiraz edilmesi üzerine Mahkemece genel hükümlere göre yapılan yargılama sonucunda 19.04.2022 tarihli ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5 ay hapis cezası ile mahkumiyetine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık vasisinin temyiz sebebi; sanığın suç kastının bulunmadığına, lehe hükümlerin uygulanmadığına ve saire ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1.Dava konusu olay, sanığın hükümlü olarak bulunduğu Siirt Açık Ceza İnfaz Kurumu’nda 15.06.2015 tarihinde duvardan atlayarak firar ettiği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
A. Tebliğname yönünden
Uyap sistemi üzerinden yapılan araştırmada sanığın hüküm tarihi olan 19.04.2022 tarihinde ceza infaz kurumunda bulunmadığının anlaşılması karşısında; tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.

B.Sanık vasisinin temyiz sebebi yönünden
1. Sanığın güncel adli sicil kaydı gözetildiğinde, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 50 nci, 51 inci maddeleri ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 231 inci maddesinde düzenlenen lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin temyiz sebebi yerinde görülmemiştir.
2. Sanık hakkında düzenlenen 15.06.2015 tarihli firar tutanağı, sanığın ikrarı ve tüm dava dosyasındaki deliller birlikte değerlendirildiğinde; sanığın mahkumiyetine dair kararda bir isabetsizlik bulunmadığı, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımın doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık vasisinin sanığın suç kastının bulunmadığına ilişkin ve yerinde görülmeyen temyiz talebi reddedilmiş ve hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle, Siirt 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 19.04.2022 tarihli kararında, sanık vasisi tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık vasisinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.06.2023 tarihinde karar verildi.