Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2022/4607 E. 2023/5282 K. 21.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/4607
KARAR NO : 2023/5282
KARAR TARİHİ : 21.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteklerinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1-Edirne Cumhuriyet Başsavcılığının 16.11.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan kamu davası açılmıştır.
2-Edirne 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.07.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5 ay hapis cezası ile mahkumiyetine karar verilmiştir.

3-Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 27.04.2021 tarihli kararı ile sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmünün basit yargılama usulü yönünden mahkemesince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu yönünden bozulmasına karar verilmiştir.

4.Yargıtay bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada; Edirne 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.11.2021 tarihli kararı ile sanık hakkında basit yargılama usûlünün uygulanmasına karar verilerek hüküm kurulmuştur.
5.Ancak bu karara karşı sanık müdafi tarafından itiraz edilmesi üzerine Mahkemece genel hükümlere göre yapılan yargılama sonucunda 08.04.2022 tarihli ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5 ay hapis cezası ile mahkumiyetine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebebi; somut bir nedene dayanmamaktadır.
Sanık müdafinin temyiz sebebi; sübuta ve saire ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanığın kapalı ceza infaz kurumuna iade kararı verilmesine rağmen iki gün içinde en yakın Cumhuriyet Başsavcılığına teslim olmayarak hükümlünün kaçması suçunu işlediği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1.Edirne 1. İnfaz Hakimliğinin 19.08.2015 tarihli kararı, kararın sanığa usulüne uygun tebliğ edildiğine dair tebligat evrakı, 11.05.2016 tarihli sanığın yakalanarak ele geçtiğine dair tutanak, sanığın savunması ve tüm dava dosyasındaki deliller birlikte değerlendirildiğinde; sanığın mahkumiyetine dair kararda bir isabetsizlik bulunmadığı, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımın doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın somut bir nedene dayanmayan, sanık müdafinin sübut ilişkin ve yerinde görülmeyen sair temyiz isteği reddedilmiş ve hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2.Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 23.10.2015 olarak belirtilmesi gerekirken, 21.10.2015 olarak gösterilmesi hukuka aykırı bulunmuştur. Ancak bu hususun 1412 sayılı Kanun’un 322 nci maddesine göre düzeltilmesi mümkün görülmüştür.

V. KARAR
Gerekçe bölümünün 2 nci bendinde açıklanan nedenlerle Edirne 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.04.2022 tarihli kararına yönelik sanık ve sanık müdafinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği gerekçeli karar başlığındaki suç tarihinin çıkartılarak yerine, 23.10.2015 ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğnameye kısmen uygun olarak oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.06.2023 tarihinde karar verildi.