YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/4494
KARAR NO : 2023/5668
KARAR TARİHİ : 04.07.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/49 E., 2022/173 K.
SUÇ :Taksirle yangına neden olma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında bozma üzerine taksirle yangına neden olma suçundan kurulan hükmün karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Karataş Cumhuriyet Başsavcılığının 24.03.2014 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında taksirle yangına neden olma suçundan kamu davası açılmıştır.
2. Karataş Asliye Ceza Mahkemesinin 15.01.2015 tarihli kararı ile sanık hakkında atılı suçtan mahkumiyet kararı verilmiştir.
3. Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 12.06.2017 tarihli kararı ile sanık hakkında önödeme yönünden bozulmasına karar verilmiştir.
4. Karataş Asliye Ceza Mahkemesinin 04.04.2018 tarihli kararı ile sanık hakkında atılı suçtan önödeme nedeniyle düşme kararı verilmiştir.

5. Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 25.01.2021 tarihli kararı ile sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmesi gerektiği yönünden bozulmasına karar verilmiştir.
6. Karataş Asliye Ceza Mahkemesinin 29.02.2022 tarihli kararı ile sanık hakkında atılı suçtan düşme kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz isteği, mahkumiyet kararı yerine düşme kararı verildiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, ceza infaz kurumunda hükümlü olan sanığın yatağındaki ipi çakmakla yakarken yatağın tutuştuğu iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
Sanığın ön ödeme ihtaratına süresinden sonra uyması davanın düşmesi sonucunu doğurmaz. Ancak cezasından mahsubu gerekir. Bu nedenle mahkumiyet yerine yazılı şekilde düşme kararı verilmesi hukuka uygun görülmemiştir. Bu itibarla;
Dairemizin 2020/2463 Esas sayılı dosyasında 01.10.2020 tarihli kararla, somut norm denetimi yoluyla iptal istemli başvuru üzerine Anayasa Mahkemesi’nin 14.01.2021 … ve 2020/81 Esas, 2021/4 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’na (5271 sayılı Kanun) 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanunun 31 inci maddesiyle eklenen geçici 5 inci maddesinin “01.01.2020 tarihi itibariyle… hükme bağlanmış ve kesinleşmiş dosyalarda …. Basit yargılama usulü uygulanmaz” bölümündeki hükme bağlanmış” ibaresinin Anayasa’nın 38 inci maddesine aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmiştir.
2709 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 38 inci maddesinde suçun kanuniliği ve cezanın kanuniliği güvence altına alınmıştır. Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 7 inci maddesinin birinci fıkrasında da aynı güvencelere yer verilerek “lehe kanunun uygulanması ilkesi” benimsenmiştir.
Maddi ceza hukukuna ilişkin hükümler içeren basit yargılama usulünün “hükme bağlanmış dosyalarda” uygulanmasını engelleyen 5271 sayılı Kanun’un geçici 5 inci maddesinin (d) bendindeki “hükme bağlanmış” ibaresinin basit yargılama usulü yönünden Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle temyiz davasına konu dosyalarda lehe hükümler içeren 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin üçüncü fıkrasının uygulanması imkanının doğması ve bu konuda mahkemesince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu, hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünün açıklanan nedenlerle Karataş Asliye Ceza Mahkemesi’nin 29.04.2022 tarihli kararına yönelik Katılan vekilinin temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.07.2023 tarihinde karar verildi.