YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/4475
KARAR NO : 2023/4895
KARAR TARİHİ : 15.06.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/156 E, 2022/542 K.
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında bozma sonrası kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümleri gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Antalya Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 13.04.2016 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında hükümlünün kaçması suçundan cezalandırılması istemi ile dava açılmıştır.
2. Antalya 23. Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 01.06.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlünün kaçması suçundan 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
3. Antalya 23. Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 01.06.2016 tarihli kararının sanık ve Cumhuriyet savcısının tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesi’nin 08.02.2022 tarih ve 2021/112 Esas, 2022/1801 Karar sayılı kararı ile ” “…basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilme yapılmasında zorunluluk bulunduğu…”gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Yargıtay bozma ilamına uyularak Antalya 23. Asliye Ceza Mahkemesi’nce yapılan yargılamada; dosyanın geldiği aşama dikkate alınarak takdiren basit yargılama usulü uygulanmayarak yargılamanın genel hükümlere göre yürütülmesine ve sanık hakkında Antalya 23. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 05.07.2022 tarihli kararı ile tutuklu ve hükümlünün kaçması suçundan, 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz talebi; bir nedene dayanmamaktadır.
III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanığın hükümlü olarak bulunduğu Doğanşehir Açık Ceza İnfaz Kurumu’nda 16.02.2016 tarihinde 6411 sayılı Yasa kapsamında denetimli serbestlik hükümlerinin uygulanması suretiyle tahliye olduktan sonra yasal süre içerisinde Denetimli Serbestlik Şube Müdürlüğüne müracaat etmesi gerekirken müracaat etmeyerek hükümlü veya tutuklunun kaçması suçunu işlediği iddiasına ilişkindir.
IV. GEREKÇE
Sanığın temyiz talebi yönünden;
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın hükümlü olarak bulunduğu Doğanşehir Açık Ceza İnfaz Kurumu’nda Doğanşehir Asliye Ceza Mahkemesi’nin İnfaz Hakimliği’nin 16.02.2016 tarihli kararı ile cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına, hükümlünün ceza infaz kurumundan ayrıldıktan sonra talebinde belirttiği denetimli serbestlik müdürlüğüne üç gün içerisinde müracaat etmemesi halinde koşullu salıverilme tarihine kadar olan cezasının infazı için kapalı ceza infaz kurumuna gönderilmesine karar verildiği, 16.02.2016 tarihinde tahliye olan sanığın yasal süresi içerisinde denetimli serbestlik müdürlüğüne müracaat etmeyerek firar ettiğinin, Antalya Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün 23.02.2016 tarihli yazısı ve sanığın soyut nitelikte ve belgeye dayanmayan kaçamaklı savunması birlikte değerlendirildiğinde sabit olduğu anlaşılmıştır.
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazı reddedilmiş ve hükmün onanmasına karar verilmiştir.
V. KARAR
Gerekçeli kararda tekerrüre esas alınan ilamın kesinleşme tarihinin ”06.05.2015” yerine ”06.05.2016” yazılması sonuca etkili olmayan ve infaz aşamasında gözetilmesi mümkün yazım hatası kabul edilmiştir.
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Antalya 23. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 05.07.2022 tarihli kararında, sanığın temyiz talebi yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz talebinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE, 15.06.2023 tarihinde karar verildi.