YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/4226
KARAR NO : 2023/2455
KARAR TARİHİ : 25.04.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gaziantep Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 28.05.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 292 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca cezalandırılması istemi ile kamu davası açılmıştır.
2. Gaziantep 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 292 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesi, 58 inci maddesinin altıncı ve yedinci fıkraları uyarınca 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

3. Gaziantep 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli kararı sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay (8). Ceza Dairesinin 06.04.2021 tarih ve 2019/20235 Esas, 2021/7486 Karar sayılı kararı ile;
“….Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 gün ve 2020/81 Esas, 2021/4 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin ‘…01.01.2020 tarihi itibariyle hükme bağlanmış ve kesinleşmiş dosyalarda basit yargılama usulü uygulanmaz…’ bölümündeki ‘hükme bağlanmış’ ibaresinin Anayasanın 38. maddesine aykırı olduğuna ve iptal kararı gözetilerek basit yargılama usulü yönünden mahkemesince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu….” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Bozma üzerine sanık hakkında Gaziantep 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.12.2021 tarih ve 2021/396 Esas, 2021/691 Karar sayılı sayılı kararı ile, 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesi uyarınca değerlendirme yapılarak basit yargılama usulünün uygulanması ile 5237 sayılı Kanun’un 292 nci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 58 inci maddesinin altıncı ve yedinci fıkraları uyarınca 3 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir ve sanık bu karara karşı itiraz yoluna başvurmuştur.
5. İtiraz üzerine yapılan yargılama neticesinde Gaziantep 17. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.02.2022 tarih ve 2022/160 Esas, 2022/134 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 292 nci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 53 üncü maddesi, 58 inci maddesinin altıncı ve yedinci fıkraları uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; somut bir nedene dayanmamaktadır.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay; Gaziantep Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunan sanığın, Bolvadin Açık Ceza İnfaz Kurumuna nakli yapıldığı, 48 saatlik nakil yol izni verilerek kurumdan ayrıldığı halde belirtilen izin süresinden sonra teslim olması gereken tarihte teslim olmayarak hükümlünün kaçması suçunu işlediği iddiasına ilişkindir.
2. Gaziantep Açık Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğünce 26.05.2015 tarihinde sanık hakkında firar fişi düzenlendiği anlaşılmıştır.
3. Kolluk görevlileri tarafından düzenlenen 07.07.2015 tarihli yakalama tutanağında, cadde üzerinde durumundan şüphelenilerek durdurulan sanık hakkında yapılan kontrolde cezaevi firarisi olduğunun tespit edilerek yakalandığı belirtilmiştir.

IV. GEREKÇE
1. Gaziantep Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunan sanığın, Bolvadin Açık Ceza İnfaz Kurumuna naklinin uygun görülmesi üzerine, 48 saatlik nakil yol izni verilerek kurumdan ayrıldığı, ancak teslim olması gereken sürede teslim olmayarak firar ettiği, akabinde yakalandığı, ceza infaz kurumu görevlilerince tutulan tutanaklar, firar fişi, kolluk görevlileri tarafından hazırlanan 07.07.2015 tarihli yakalama tutanağı ve tüm dava dosyasındaki deliller birlikte değerlendirildiğinde sanığın

mahkumiyetine dair kararda bir isabetsizlik bulunmadığından sanığın somut bir sebebe dayanmayan temyiz itirazı reddedilmiştir.
2. Gaziantep 17. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.02.2022 tarihli kararında, Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen sanık hakkında temel ceza belirlenirken uygulama maddesinin “5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un (5275 sayılı Kanun) 97 nci maddesinin birinci fıkrası delaletiyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 292 nci maddesinin birinci fıkrası” olarak gösterilmesi gerekirken sadece “5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 292 nci maddesinin birinci fıkrası” olarak belirtilmesi suretiyle, 5271 sayılı Kanun’un 232 nci maddesinin ikinci fıkrasına muhalefet edilmesi dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde (2) numaralı bentte açıklanan nedenle Gaziantep 17. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.02.2022 tarih ve 2022/160 Esas, 2022/134 Karar sayılı hükmüne yönelik sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasında 1. bentteki “eylemine uyan” ibaresinden sonra gelmek üzere “5275 sayılı Kanun’un 97 nci maddesinin birinci fıkrası delaletiyle” yazılmak sureti ile hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.04.2023 tarihinde karar verildi.