Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2022/4206 E. 2023/5891 K. 06.07.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/4206
KARAR NO : 2023/5891
KARAR TARİHİ : 06.07.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : İftira
HÜKÜM :Hükmün Düzeltilerek İstinaf Başvurusunun Esastan Reddi Kararı

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteminin süresinde olduğu, temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının 26.06.2019 tarihli iddianamesi ile sanığın iftira suçundan cezalandırılması istemi ile dava açılmıştır.
2. İzmir 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.12.2020 tarihli kararı ile sanığın iftira suçundan erteli 1 yıl 15 … hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına hükmedilmesine karar verilmiştir.
3. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 21. Ceza Dairesinin, 28.09.2021 tarihli kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafii ve katılanlar vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne karar verilerek evrak üzerinden yapılan inceleme neticesinde İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ile sanığın iftira suçundan beraatine karar verilerek hükmün düzeltilmek suretiyle istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz istemi, sanığın katılanlar hakkında yaptığı suç duyurusunun şikayet hakkı kapsamını aştığı, zira haklılıkları inancı ile değil borçların üstünü kapatmak amacıyla başvuruda bulunduğuna, mahkumiyet kararı verilmesi gerektiğine yöneliktir.

III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Sanığın, borçtan kurtulmak maksadıyla katılanlar hakkında şikayetçi olmak suretiyle iftira kastıyla hareket ettiği kabul edilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Sanığın katılanlar hakkında bir takım olay ve olgular ileri sürerek şikayetçi olması nedeniyle eylemin şikayet hakkının kullanılması kapsamında olduğu belirtilerek, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak sanık hakkında beraat hükmü kurulmuştur.

IV. GEREKÇE
1. İftira suçunun oluşabilmesi için; yetkili makamlara ihbar veya şikâyette bulunarak işlemediğini bildiği halde, hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını ya da idari bir yaptırım uygulanmasını sağlamak için bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat edilmesi gerekir. İhbara konu suçtan beraat hükmü kurulması sanık açısından iftira suçunun oluşması için yeterli değildir.
2. Somut olayda, sanığın katılanlardan sanık … için araç satın aldığı ve aracın fiilen …’te bulunmasına karşın, sanık adına satış işleminin gerçekleştiği, aracı fiilen …’in kullanması nedeniyle sanık tarafından katılan …’a herhangi bir ödeme yapılmadığı, katılanlar tarafından sanığın tehdit edilmesi üzerine sanığın bir takım senetler imzaladığı, ayrıca katılan …’a ödeme de yaptığı, buna rağmen senetlerin icraya konulması üzerine sanığın katılanlardan şikayetçi olduğu anlaşılmıştır.
3. Tüm dava dosyası birlikte incelendiğinde sanığın iddiasının bir takım isnatlara dayandığı ve sanığın iftira kastı ile hareket ederek şikayetçi olduğuna dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilmediğinden istinaf mahkemesinin kararında hukuka aykırılık tespit edilmemiş olup, katılanlar vekilinin sanığın katılanlar hakkında yaptığı suç duyurusunun şikayet hakkı kapsamını aştığı, zira haklılıkları inancı ile değil borçların üstünü kapatmak amacıyla başvuruda bulunduğuna, mahkumiyet kararı verilmesi vs. gerektiğine yönelik temyiz istemi yerinde görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 21. Ceza Dairesinin, 28.09.2021 tarihli kararında katılanlar vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca İzmir 10. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 21. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06.07.2023 tarihinde karar verildi.