YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/4075
KARAR NO : 2023/8725
KARAR TARİHİ : 20.11.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2021/572 E., 2021/2334 K.
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz etme
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ :Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteminin süresinde olduğu, temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Akseki Cumhuriyet Başsavcılığının 25.06.2019 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Akseki Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.12.2020 tarihli kararı ile sanığın hakkı olmayan yere tecavüz suçundan beraatine karar verilmiştir.
3. Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 29.09.2021 tarihli kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik Cumhuriyet savcısı ve katılanın istinaf başvurusu üzerine 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 280 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca ilk derece mahkemesinin beraat kararının kaldırılmasına, sanığın hakkı olmayan yere tecavüz suçundan 5 ay hapis cezası ve 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği, dosyada dinlenilen tanık beyanlarına rağmen mahkûmiyetine yeterli delil bulunmayan sanık hakkında usul ve yasaya aykırı mahkûmiyet kararı verildiğine, katılanın şikâyetinin devam edip etmediği sorulmadan eksik inceleme ile karar verildiğine, tanık beyanlarının gerekçede tartışılmadığına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1. Dava konusu olay, sanığın dava konusu katılana ait 8 No.lu dairede herhangi bir hakkı olmaksızın ikamet etmek suretiyle müdahalede bulunduğu, katılanın taşınmazı tahliye etmesini istemesine rağmen sanığın haksız yere ikamet etmeye devam ettiği iddiasına ilişkindir.
2. Mahkemece katılandan önceki malik ve sanık arasında suça konu taşınmaz için satım sözleşmesi yapıldığı, sanığın taşınmazın eski maliki olduğu, bu satım sözleşmesinden sonra sanığın taşınmazı yeni malike teslim yükümlülüğünü yerine getirmemesinin bu suça vücut vermeyeceği, mevzuata göre hakkı olmayan yere tecavüz suçunun kasten veya olası kast ile işlenebileceği, taksirle işlenmesinin mümkün olmadığı, sanık savunması ve mahkemece dinlenen tanıkların beyanlarında katılana ait taşınmazının boşaltılmadığı ve kaçak olarak elektrik ve su bağlatılarak katılana zarar verildiğinin tespit edilememesi karşısında; sanığın atılı suçu işlediğine ilişkin her türlü şüpheden uzak, somut ve kesin delil elde edilememesi ve suç kastının bulunmaması kabulü ile hakkı olmayan yere tecavüz suçundan beraatine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Katılanın 29.06.2011 tarihinde satın aldığı dava konusu dairede sanığın herhangi bir hakkı olmaksızın ikamet etmek suretiyle müdahalede bulunduğu, katılanın sanığa taşınmazı tahliye etmesini istemesine rağmen sanığın haksız yere ikamet etmeye devam ettiği kabulü ile ilk derecenin beraat kararı isabetsiz görülmüştür.
IV. GEREKÇE
Sanık hakkında kurulan hükümde, soruşturma aşamasında yapılan kolluk araştırması sonucu tutulan 11.06.2018 tarihli tutanağa göre, sanığın dava konusu 8 numaralı dairede ikamet ettiğinin tespit edildiği, sanığın dava konusu daireyi önceki sahibinden haricen satın aldığına, içerisinde 2-3 parça kullanılmayan eşyası olduğuna, katılana anahtarı istediği zaman vereceğini söylediğine dair savunmaları karşısında; sanığın katılana ait dava konusu taşınmazı kullanarak katılanın tasarruf etmesini engellediği anlaşılmıştır.
Katılan için çıkarılan e-davetiyenin usulüne uygun tebliğ edildiği, dosyaya mazeret dilekçesi göndererek sanığın mahkumiyetine karar verilmesini talep ettiği ve kovuşturma aşamasında beyanları tespit edilen tanık beyanlarının, sanığı sorumluluktan kurtarmaya yönelik beyanlar olduğu, soruşturma aşamasında yaptırılan kolluk araştırmasıyla da dava konusu dairede sanığın ikamet ettiğinin tespit edilmesi nedeni ile mahkemece tanık beyanlarına itibar edilmediği anlaşıldığından sanık müdafiinin mahkumiyete yeterli delil olmadığına, tanık beyanlarının gerekçede tartışılmadığına, katılanın şikayetinin devam edip etmediği sorulmadan eksik inceleme ile karar verildiğine yönelik temyiz istemleri yerinde görülmemiş unsurları oluşan suçtan sanık hakkında mahkûmiyet kararı verilmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 29.09.2021 tarihli sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Akseki Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.11.2023 tarihinde karar verildi.