Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2022/4069 E. 2023/9112 K. 27.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/4069
KARAR NO : 2023/9112
KARAR TARİHİ : 27.11.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2021/1158 E., 2021/2234 K.
SUÇLAR : Hakkı olmayan yere tecavüz etme, konut dokunulmazlığı ihlal
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteminin süresinde olduğu, temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Antalya Cumhuriyet Başsavcılığının 24.06.2019 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Antalya 22. Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.12.2020 tarihli kararı ile sanığın hakkı olmayan yere tecavüz, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından beraatine karar verilmiştir.
3. Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 07.10.2021 tarihli kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusu üzerine 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca ilk derece mahkemesinin konut dokunulmazlığını ihlal ve hakkı olmayan yere tecavüz suçlarından verilen beraat kararlarının kaldırılmasına, sanığın hakkı olmayan yere tecavüz suçundan 3.000,00 TL adli para cezası ve 80,00 TL adli para cezası cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği, atılı suçun unsurlarının oluşmadığına, sanığın suç işleme kastı olmadığına, usul ve yasaya aykırı karar verildiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin kabulü;
1. Dava konusu olay, sanığın katılanın kiracı olarak oturduğu kendisine ait eve katılanın rızası ve bilgisi dışında çilingir vasıtasıyla kapısını açıp girdiği ve evde tadilat yaptırdığı iddiasına ilişkindir.
2. Mahkemece olay tarihlerinde katılanın evde bulunmaması ve bir süredir gelip giden de olmadığından sanığın da oğlunun düğünü için eve olan ihtiyacı karşısında; katılanın borcu ödemeden kaçtığı düşüncesine kapılarak evde tadilat yaptırmak için kapıyı çilingir vasıtası ile açtırarak sanığa ait bakiye eşyaları bir kenara toplatıp tadilat yaptırmaya başlaması şeklindeki eylemin de konut dokunulmazlığını ihlal veya evin mülkiyet sahibi olması nedeni ile de olmayan yere tecavüz kastı bulunmadığı kabulü ile sanığın atılı suçlardan beraatine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin kabulü;
Katılanın aşamalardaki tutarlı beyanları, tanık beyanları, mesaj içeriği ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın katılanın kiracı olarak oturduğu kendisine ait eve katılanın rızası ve bilgisi dışında çilingir vasıtasıyla kapısını açmak suretiyle girip, evde tadilat yaptırdığı, sanığın 5237 sayılı Kanun’un 44 üncü maddesi birinci fıkrası uyarınca daha ağır cezayı gerektiren hakkı olmayan yere tecavüz suçundan cezalandırılması gerekirken, beraat kararı verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğu gerekçesi ile ilk derecenin kararı isabetsiz görülmüştür.

IV. GEREKÇE
Eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 07.10.2021 tarihli sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Antalya 22. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.11.2023 tarihinde karar verildi.