YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/4044
KARAR NO : 2023/5285
KARAR TARİHİ : 21.06.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : İftira
HÜKÜM : Mahkûmiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile sanığın beraatine dair karar
İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bartın Cumhuriyet Başsavcılığının 07.07.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında iftira suçundan kamu davası açılmıştır.
2. Bartın 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.02.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında iftira suçundan iki kez 2 ay 15 gün hapis cezası ile mahkûmiyetine ve 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca hükmün açıklanmasının geriye bırakılmasına karar verilmiştir.
3. Hükmün açıklanmasının geriye bırakılmasına ilişkin karar sanık müdafiinin itirazının reddi ile 04.04.2016 tarihinde kesinleşmiştir.
4. Sanık denetim süresi içerisinde 09.05.2019 tarihinde işlediği silahla yaralama suçundan Bartın 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.02.2020 tarihli kararı ile kesin olarak 2.800,00 TL adli para cezası ile mahkûmiyetine karar verilmiş ve iş bu dosyaya ihbarda bulunulmuştur.
5. Sanığın denetim süresinde kasıtlı suç işlemesi üzerine; Bartın 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.09.2020 tarihli kararı ile sanık hakkında iftira suçundan iki kez 2 ay 15 gün hapis cezası ile mahkûmiyetine karar verilmiştir.
6. İlgili kararın sanık müdafii tarafından istinaf edilmesi üzerine Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 07.04.2021 tarihli kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik katılan vekilinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca kabulü ile fiilinin anayasal şikayet hakkı kapsamında kaldığı gerekçesiyle sanığın beraatine karar verilmiştir.
7. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca; ”bozma, ”görüşünü içeren Tebliğname ile dava dosyası Daireye tevdii edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılanların temyiz sebebi; sübuta ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanığın Cumhuriyet Başsavcılığına müracaatta bulunarak; katılanların kendisine yakın tarihlerde şiddet uyguladıklarını, Şennur Karakuş’un Cumhuriyet Başsavcılığımıza müracaatta bulunarak; eşi …, oğlu …’un kendisine yakın tarihlerde şiddet uyguladıklarını, Kemer Polis Merkezine giderek şikayette bulunduğunu, yaşadığı olay sonrasında can güvenliğinin bulunmadığını, koruma talebinde bulunmak istediğini, oğlu ve eşine karşı şikayet hakkının saklı kalmasını, … ve …’un ev ve iş yerinden uzaklaştırma kararı istediğini beyan ederek işlenmediğini bildiği halde katılanlar hakkında yaralama suçundan soruşturma başlatılmasını sağlayarak iftira suçunu işlediği iddiasına ilişkindir.
IV. GEREKÇE
5237 sayılı Kanun’un 267 nci maddesinde düzenlenen iftira suçunun oluşabilmesi için; yetkili makamlara ihbar veya şikayette bulunarak işlemediğini bildiği halde, hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını ya da idari bir yaptırım uygulanmasını sağlamak için bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat edilmesi gerekmektedir.
Sanığın, 22.06.2015 tarihli beyanında oğlu ve eşi olan katılanların kendisine şiddet uyguladıklarını, bu nedenle koruma talebinde bulunduğunu beyan ettiği, 06.07.2015 tarihli savcılık beyanında ise katılanlar ile tartışma yaşaması nedeniyle müracaatta bulunduğunu, kendisine yönelik şiddet boyutunda bir eylemin olmadığını ve şikayetinin bulunmadığını beyan ettiği iddiası ile iftira suçunda kamu davası açılmış ise de yargılama aşamasında alınan savunmalarında, katılanların ceza almaması için ve aile bireylerinin araya girmesi nedeniyle şikayetinden vazgeçtiğini, katılanların kendisini darp ettiğini beyan etmesi karşısında; sanığın aralarında husumet bulunan katılanlara yönelik iddialarının kesin bir şekilde
aksinin ispatlanamadığı, sanığın iddialarının maddi vakalara dayandığı anlaşılmakla; sanığın aşamalardaki savunmalarına, yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, Bölge Adliye Mahkemesince sanığın şikayetten vazgeçmeye yönelik eyleminin suç işlemediğini bildiği kimselere suç atma niteliğinde olmayıp, 2709 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 74 üncü maddesinde düzenlenen şikayet hakkı kapsamında kaldığı yönündeki değerlendirmesinde bir isabetsizlik bulunmadığından Tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş ve katılanların sübuta ilişkin temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 07.04.2021 tarihli kararında katılanlar tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Bartın 2. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.06.2023 tarihinde karar verildi.