Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2022/3843 E. 2023/8708 K. 20.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/3843
KARAR NO : 2023/8708
KARAR TARİHİ : 20.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/586 E., 2022/143 K.
SUÇLAR : Köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz
HÜKÜMLER : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usûl hükümlerine göre temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu, ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bucak Cumhuriyet Başsavcılığının 10.12.2014 tarihli iddianamesi ile sanıklar hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan cezalandırılmaları istemiyle dava açılmıştır.
2. Bucak 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 31.03.2015 tarihli kararı ile sanıkların hakkı olmayan yere tecavüz suçundan beraatlerine karar verilmiştir.
3. Mahkemenin, 31.03.2015 tarihli kararının suçtan zarar gören Hazine vekili, katılan köy tüzel kişiliği temsilcisi ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 28.06.2021 tarihli kararı ile “Maliye Hazinesi davadan haberdar edilip, delillerini sunma ve davaya katılma olanağı sağlanarak sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmemesi” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

4. Bozma sonrası, Bucak 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.03.2022 tarihli kararı ile sanıkların hakkı olmayan yere tecavüz etme suçundan beraatlerine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılanın vekilinin temyiz isteği, atılı suçun unsurlarının oluştuğuna, eksik inceleme ile usul ve yasaya aykırı karar verildiğine ilişkindir.

III. GEREKÇE
1. Sanıkların yargılama konusu eylemleri için, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 154 üncü maddesinin ikinci fıkrası uyarınca belirlenecek cezaların türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
2. 5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin sanıklar … ve …’in 31.03.2015 tarihli ve sanık …’in 12.02.2015 tarihli sorgu tarihleri olduğu ve bu tarihlerden, temyiz incelemesi tarihine kadar 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.

IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Bucak 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 01.03.2022 tarihli kararına yönelik katılan vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanıklar hakkındaki kamu davalarının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.11.2023 tarihinde karar verildi.