YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/3656
KARAR NO : 2023/3494
KARAR TARİHİ : 22.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bursa Cumhuriyet Başsavcılığının 02.12.2014 tarihli iddianame ile sanığın hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 292 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca cezalandırılması talebi ile dava açılmıştır.
2. Bursa 22. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.05.2015 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan, 5275 sayılı Kanun’un 105/A maddesinin sekizinci fıkrası yollaması ile 5237 sayılı Kanun’un 292 nci maddesinin birinci fıkrası, 293 üncü maddesi, 62 nci maddesinin birinci

fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 58 inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
3. Bursa 22. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.05.2015 tarihli kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 12.04.2021 tarihli ve 2019/11309 Esas, 2021/8832 Karar sayılı kararı ile ”….Anayasa Mahkemesinin14.01.2021 gün ve 2020/81 Esas, 2021/4 sayılı iptal kararı gözetilerek basit yargılama usulü yönünden mahkemesince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Yargıtay bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada; Bursa 22. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.02.2022 tarihli kararı ile takdiren genel hükümlere göre yargılamaya devam edilerek sanığın hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan, 5275 sayılı Kanun’un 105/A maddesinin sekizinci fıkrası yollaması ile 5237 sayılı Kanun’un 292 nci maddesinin birinci fıkrası, 293 üncü maddesi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 58 inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık vasisinin temyiz sebebi; sanığın psikolojik rahatsızlığı olduğuna ve saire ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay, sanığın kapalı ceza infaz kurumuna iade kararı verilmesine rağmen iki gün içinde en yakın Cumhuriyet Başsavcılığına teslim olmayarak hükümlünün kaçması suçunu işlediği iddiasına ilişkindir.
2. Bursa 1. İnfaz Hakimliğinin 16.05.2014 tarih ve 2014/1649 Esas ve 2014/1650 Karar sayılı kararı ile kalan cezasının infaz etmek için Kapalı Ceza İnfaz Kurumuna gönderilmesine karar verildiği belirlenmiştir.
3. Bursa 1. İnfaz Hakimliğinin 16.05.2014 tarih ve 2014/1649 Esas ve 2014/1650 Kararının sanığa tebliğ edildiğine ilişkin tebliğ evrakının dosya içerisinde ve UYAP sisteminde kayıtlı olmadığı belirlenmiştir.
4. Sanık savunmasında; kararın kendisine tebliğ edildiğini ve teslim olduğunu beyan etmiştir.

IV. GEREKÇE
1. Sanık hakkında açılan kamu davası sonucunda alınan savunmasında; polisi görünce teslim olduğunu beyan ettiği anlaşılmakla; sanığın bu savunması araştırılarak kendisinin mi teslim olduğu yoksa yakalanarak mı ele geçtiği belirlendikten sonra sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2. Sanık vasisinin temyiz dilekçesinde sanığın psikolojik rahatsızlığının bulunduğunu belirterek, İnegöl Sulh Hukuk Mahkemesinin 30.03.2022 tarihli ve 2022/700 Esas, 2022/652 Karar sayılı kararında, sanığa İnegöl Devlet Hastanesinin 29.03.2022 tarihli sağlık kurulu raporu ile maddeye bağlı psikoz tanısı konulduğu ve bu nedenle Türk Medeni Kanunu’nun 432 nci maddesi gereğince tedavisi için bir sağlık kurumuna yerleştirilmesine karar verildiğine ilişkin karar örneği sunmuş ise de; UYAP sistemi üzerinde yapılan incelemede, sanık hakkında İnegöl Ağır Ceza Mahkemesinin 17.11.2014 tarihli ve 2014/186 Esas, 2014/181 Karar sayılı dosyasında sanığın 23.10.2013 tarihinde işlediği iddia edilen kasten yaralama suçuna ilişkin olarak sanığın 04.11.2013-25.11.2013 tarihleri arasında müşahede altına alınması sonucu Manisa Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi tarafından düzenlenen 25.11.2013 tarihli sağlık kurulu raporunda, sanıkta antisosyal kişilik bozukluğu bulunduğu ancak sanığın cezai ehliyetinin tam olduğunun bildirilmesi, incelemeye konu suç tarihinin söz konusu sağlık kurulu raporundan yaklaşık 4-5 ay sonra olması, İnegöl Sulh Hukuk Mahkemesinin 30.03.2022 tarihli ve 2022/700 Esas, 2022/652 Karar sayılı dosyasında alınan sağlık kurulu raporunun incelemeye konu suç tarihinden yaklaşık 7-8 yıl sonra alınmış olması ve belirtilen maddeye bağlı psikoz tanısı durumun Adli Tıp uygulamaları da nazara alındığında cezai ehliyeti ortadan kaldıran bir rahatsızlık niteliğinde olmadığı anlaşılmakla, sanık vasisinin bu hususa ilişkin temyizi yerinde görülmemiş ve hükümde bu yönde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
3. Bursa 1. İnfaz Hakimliğinin 16.05.2014 tarih ve 2014/1649 Esas ve 2014/1650 Kararı, sanığın kararın kendisine tebliğ edildiğine ilişkin beyanı ve tüm dava dosyasındaki deliller birlikte değerlendirildiğinde; sanığın mahkumiyetine dair kararda bir isabetsizlik bulunmadığı, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık vasisinin yerinde görülmeyen sair temyiz talebi reddedilmiş ve hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle, Bursa 22. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 17.07.2022 tarihli kararında, sanık vasisi tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden gerekçe bölümünde belirtilen eleştiri dışında, herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık vasisinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.05.2023 tarihinde karar verildi.