Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2022/3324 E. 2023/5213 K. 21.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/3324
KARAR NO : 2023/5213
KARAR TARİHİ : 21.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Edirne Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 02.02.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan cezalandırılması istemi ile kamu davası açılmıştır.
2. Edirne 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.05.2015 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan, 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. Edirne 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.05.2015 tarihli kararının, sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay (8). Ceza Dairesinin 31.03.2021 tarihli kararı ile; ”….basit yargılama usulü yönünden mahkemesince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu….” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Bozma sonrası Edirne 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.06.2021 tarihli kararı ile sanık hakkında 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesi uyarınca değerlendirme yapılarak basit yargılama usulünün uygulanması ile sanığın 3 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir ve sanık bu karara karşı itiraz yoluna başvurmuştur.
5. İtiraz üzerine yapılan yargılama neticesinde Edirne 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.02.2022 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; somut bir nedene dayanmamaktadır.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay; hakkında denetimli serbestlik kararı verilen sanığın denetim planına uymaması nedeniyle kapalı ceza infaz kurumuna iadesine karar verildiği, verilen kapalıya iade kararının sanığa tebliğ edilmesine rağmen teslim olmayarak hükümlü veya tutuklunun kaçması suçunu işlediği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1. Oluşa ve dosya kapsamına göre, sanığın savunmasında kapalıya iade kararını tebliğ almadığını, tebligatın yapıldığı Mernis adresinde ailesinin oturduğunu, tebligatın yapıldığı tarihte Adana’ da çalıştığını ve bu yüzden tebligatı almadığını iddia etmesi, sanığa 14.01.2015 tarihinde yapılan tebliğ işleminin bilinen en son adresine tebliğe çıkarılmadan doğrudan Mernis adresine yapılması, 7201 sayılı Kanun’ un 10 uncu maddesinin birinci ve ikinci fıkraları gereğince sözkonusu Mernis adresinin sanığın bilinen en son adresi ile aynı olup olmadığı anlaşılamamakla birlikte mernis adresinden farklı olması halinde öncelikle bilinen en son adresine tebliğe çalışılıp mümkün olmaması halinde mernis adresine “mernis adresidir” şerhi ile tebligat yapılması gerektiğinden yapılan tebliğ işleminin usulüne aykırı olması nedeniyle suçun unsurları oluşmadığından sanığın beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.
Kabul ve uygulamaya göre;
2. Sanık hakkında temel ceza belirlenirken uygulama maddesinin “5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un (5275 sayılı Kanun) 105/A-8 inci maddesi delaletiyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’ nun 292 nci maddesinin birinci fıkrası” olarak gösterilmesi gerekirken sadece “5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 292 inci maddesinin birinci fıkrası” olarak belirtilmesi suretiyle, 5271 sayılı Kanun’un 232 nci maddesinin ikinci fıkrasına muhalefet edilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.
3. Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 16.01.2015 yerine, 14.01.2015 olarak gösterilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Edirne 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.02.2022 tarih ve 2021/627 Esas, 2022/46 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.06.2023 tarihinde karar verildi.