Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2022/3322 E. 2023/4148 K. 06.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/3322
KARAR NO : 2023/4148
KARAR TARİHİ : 06.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gülnar Cumhuriyet Başsavcılığının 14.12.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan cezalandırılması istemi ile kamu davası açılmıştır.
2. Gülnar Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.05.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. Gülnar Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.05.2016 tarihli kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay (8). Ceza Dairesinin 27.04.2021 tarihli kararı ile “… basit yargılama usulü yönünden mahkemesince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu….” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Bozma üzerine sanık hakkında Gülnar Asliye Ceza Mahkemesinin 20.09.2021 tarihli kararı ile, 5271 Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 251 inci maddesi uyarınca değerlendirme yapılarak basit yargılama usulünün uygulanması ile sanığın 3 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir ve sanık bu karara karşı itiraz yoluna başvurmuştur.
5. İtiraz üzerine yapılan yargılama neticesinde Gülnar Asliye Ceza Mahkemesinin 10.02.2022 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; suç işleme kastının olmadığına, lehine olan hükümlerin uygulanması gerektiğine, cezanın indirilmesi gerektiğine, verilen cezanın para cezasına çevrilebileceğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay; Gülnar K2 Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunan sanığın, açık ceza infaz kurumuna ayrılma talebi uygun görülerek Silifke Açık Ceza İnfaz Kurumuna sevkine karar verildiği, 08.12.2015 tarihinde Silifke Açık Ceza İnfaz Kurumuna teslim olması gereken sanığın teslim olmayarak hükümlü veya tutuklunun kaçması suçunu işlediği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1. Dosya kapsamı, ceza infaz kurumu müdürlüğü yazısı, infaz koruma memurları tarafından hazırlanan tutanaklar, hükümlü nakil izin belgesi, sanığın cezai ehliyetinin tam olduğuna ilişkin sağlık kurulu raporu, sanığın ikrarı, Yargıtay bozma ilamı ve tüm dava dosyası kapsamındaki deliller birlikte değerlendirildiğinde sanığın mahkumiyetine dair kararda bir isabetsizlik bulunmadığı yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın, suç işleme kastının olmadığına, cezanın indirilmesi gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
2. Sanığın, lehine olan hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz isteği; tekerrüre esas adli sicil kaydı bulunan sanık hakkında, geçmişteki hükümlü kişiliği, yargılama sürecinde pişmanlık göstermediği gözönüne alınarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 50 nci maddesi ve aynı Kanun’un 51 inci maddesi ve 5271 sayılı Kanun’ un 231 inci maddesinin uygulanmamasında hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Gülnar Asliye Ceza Mahkemesinin 10.02.2022 tarihli ve 2021/381 Esas 2022/50 Karar sayılı kararında sanık tarafından ileri sürülen temyiz sebepleri ile dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06.06.2023 tarihinde karar verildi.