YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/3179
KARAR NO : 2023/3012
KARAR TARİHİ : 09.05.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün, karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bursa Cumhuriyet Başsavcılığı’nın, 15.04.2014 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında katılan …’e yönelik 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 37inci maddesi delaletiyle aynı Kanunun 109 uncu maddesinin ikinci ve üçüncü fıkrasının (b ve f) bentleri uyarınca cezalandırılması talep olunmuştur.
2. Bursa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 17.05.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında beraat kararı verilmiştir.
3. Bursa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 17.05.2016 tarihli kararının katılan vekili tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin, 28.09.2021 tarihli ilamıyla; “onbeş yaşını tamamlamamış olan mağdurenin kendi özgür iradesi ile serbestçe hareket etme hakkı, niteliği itibariyle üzerinde mutlak surette tasarrufta bulunabileceği bir hak olmadığından, bu hakkının ihlaline yönelik olarak sanık tarafından gerçekleştirilen eylemlerle ilgili gösterdiği rıza hukuken geçerli sayılmadığından, sanığın
eyleminin 5237 sayılı TCK.nın 109/1, 3-f, 5 maddesinde düzenlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Mahkemece bozma ilamına uyularak sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 5237 sayılı Kanunun 109 uncu maddesinin ikinci, üçüncü fıkrasının (f) bendi ve beşinci maddesi uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği, sanık ile mağdurenin evlendiklerine ve mahkumiyet kararı nedeniyle mağdur olacaklarına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay, aralarında gönül ilişkisi bulunan 15 yaşından küçük mağdure ile sanığın birlikte Hakan adlı arkadaşının evine giderek cinsel ilişkiye girdikleri iddiasına ilişkindir.
2. Sanığın ikrarda bulunmuştur.
IV. GEREKÇE
Olaylar olgular bölümünde belirtilen hususlar ile dava dosyası kapsamındaki tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde, sanığın üzerine atılı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu işlediğine yönelik Mahkemenin suçun sübutu ve kabulünde isabetsizlik görülmemiş olup yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının ve yaptırımın doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin sanık ile mağdurenin evlendiklerine ve mahkumiyet kararı nedeniyle mağdur olacaklarına yönelik yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Bursa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 23.02.2022 tarihli kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.05.2023 tarihinde karar verildi.