YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/3049
KARAR NO : 2023/4909
KARAR TARİHİ : 19.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/13 E., 2021/12 K.
SUÇLAR : Köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz
HÜKÜMLER : Beraat

Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gaziantep Cumhuriyet Başsavcılığının 24.04.2013 tarihli iddianamesi ile sanıklar hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan cezalandırılmaları istemiyle dava açılmıştır.
2. Gaziantep 16. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.10.2013 tarihli kararı ile sanıklar hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan beraat kararları verilmiştir.
3. Gaziantep 16. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.10.2013 tarihli kararının kararının katılan vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 17.02.2016 tarihli kararı ile “Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre, sanıkların Aşağıhöcüklü Köyüne ait mera parsellerine tecavüz ettiklerinin iddia edilmesi karşısında, sözkonusu yere ilişkin kadastro tutanakları celbedilip mahallinde keşif yapılarak, öteden beri köylünün ortak kullanımına bırakılmış mera, harman yeri, yol ve sulak gibi yerlerden olup olmadığı yöreyi iyi bilen tarafsız yerel bilirkişi ve tanıklardan da sorulup kesin biçimde saptandıktan sonra, sanıkların hukuki durumunun tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden, sanıkların uzun süreli kullanımı gerekçesiyle suç kastları bulunmadığından bahisle eksik araştırma ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde karar verilmesi,” nedenleri ile bozulmasına karar verilmiştir.
4. Bozma sonrası Gaziantep 32. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.09.2021 tarihli kararı ile sanıklar hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan beraat kararları verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz isteği; sanıkların mahkûmiyetine yeterli delil olduğuna, usul ve yasaya aykırı karar verildiğine
ilişkindir.

III. GEREKÇE
1. Sanıkların yargılama konusu eylemleri için, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 154 üncü maddesinin ikinci fıkrası uyarınca belirlenecek cezaların türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
2. 5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin sanıklar … ve …’in 04.07.2013 tarihli, sanık …’nun 10.10.2013 sorgu tarihleri olduğu ve bu tarihten, temyiz incelemesi tarihine kadar, 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.

IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Gaziantep 32. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.09.2021 tarihli kararına yönelik katılan vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanıklar hakkındaki kamu davalarının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.06.2023 tarihinde karar verildi.