YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/2791
KARAR NO : 2023/4539
KARAR TARİHİ : 12.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Konya Cumhuriyet Başsavcılığının 25.04.2016 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan dava açılmıştır.
2. Konya 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.06.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
3. Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 21.04.2021 tarihli kararı ile 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin üçüncü fıkrasının uygulanması imkanının doğması ve bu konuda mahkemesince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Konya 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.09.2021 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan, basit yargılama usulü uygulanarak 3 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
5. Sanığın itirazı üzerine Konya 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.11.2021 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan, 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği;
Herhangi bir nedene dayanmamıştır.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay, Konya E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak kalmakta iken hakkında uygulanan denetimli serbestlik planına uymaması nedeniyle Kapalı Ceza İnfaz Kurumuna iadesine ilişkin kararın kendisine tebliğinden itibaren iki gün içerisinde en yakın Cumhuriyet Başsavcılığına teslim olmadığına ilişkindir.
2.a. Konya İnfaz Hakimliğinin 28.01.2016 tarihli kararı ile sanığın denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak cezasının infazı sırasında denetim planına uymamakta ısrar etmesi nedeniyle 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un (5275 sayılı Kanun) 105/A maddesinin altıncı fıkrasının (b) bendi gereği uyarıldıktan sonra yükümlülük ihlalinde bulunduğundan 25.01.2016 tarihinden koşullu salıverilme tarihine kadar olan cezasının infazı için Kapalı Ceza İnfaz Kurumuna gönderilmesine karar verildiği,
b. Konya İnfaz Hakimliğinin 28.01.2016 tarihli kararının ihtaratlı olarak Konya Denetimli Serbestlik Müdürlüğünce 29.01.2016 tarihinde bizzat sanığa tebliğ edildiği,
c. Sanığın bu karara karşı itirazı neticesinde Konya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 08.02.2016 tarihli kararı ile itirazın reddine karar verildiği belirlenmiştir.
3. Konya Cumhuriyet Başsavcılığı İlamat İnfaz Bürosunca 03.02.2016 tarihinde sanık hakkında yakalama kararı çıkartıldığı ve Konya E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğünce düzenlenen teslim tesellüm tutanağı ile sanığın 09.02.2016 tarihinde polis nezaretinde teslim edildiği belirlenmiştir.
4. Sanık savunmasında, tebligatı aldığını, ancak itiraz ettiğinden itirazının olumlu sonuçlanabileceğini düşünerek teslim olmadığını, hakkında çıkarılan yakalama kararına istinaden polisler tarafından evinde iken yakalandığını ve cezaevine girdiğini, itirazının da bu sırada reddedildiğini belirterek atılı suçlama ile ilgili ikrarda bulunduğu belirlenmiştir.

IV. GEREKÇE
1. Konya İnfaz Hakimliğinin sanığın Kapalı Ceza İnfaz Kurumuna gönderilmesi dair kararı ve bu karara karşı itirazın reddine dair karar, tebliğ evrakları ve dava dosyası kapsamındaki tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde, hakkında denetimli serbestlik tedbiri uygulanan sanığın denetim planına uymaması nedeniyle Kapalı Ceza İnfaz Kurumuna gönderilmesine karar verildiği halde yasal süre içerisinde en yakın Cumhuriyet Başsavcılığına teslim olmadığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında kurulan hükümde bir isabetsizlik görülmemiştir.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

3. Sanık hakkında kurulan hükümde,
a. Gerekçeli kararda suç tarihinin “31.01.2016” yerine “28.01.2016” olarak yazılması,
b. Temel ceza belirlenirken uygulama maddesinin “5275 sayılı Kanunun 105/A maddesinin sekizinci fıkrası yollamasıyla 292 nci maddesinin birinci fıkrası” olduğunun belirtilmemesi suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 232 nci maddesinin altıncı fıkrasına aykırı davranılması dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde (3) numaralı bentte açıklanan nedenlerle Konya 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.11.2021 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hükümdeki suç tarihi olarak yer alan “28.01.2016” ibaresinin çıkarılarak yerine “31.01.2016” yazılması ve hükmün birinci paragrafının başına “…eylemine uyan” ibaresinden sonra gelmek üzere “5275 sayılı Kanun’un 105/A maddesinin sekizinci fıkrası delaletiyle” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.06.2023 tarihinde karar verildi.