YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/2444
KARAR NO : 2023/5322
KARAR TARİHİ : 21.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanığın yokluğunda verilip 17.07.2014 tarihinde tebliğ edilen karara karşı, karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 310 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirlenen bir haftalık kanunî süre geçtikten sonra 14.01.2022 tarihinde infaz durdurma ve eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz isteğinde bulunduğu anlaşılmıştır.

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1-Gazipaşa Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 16.07.2012 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan kamu davası açılmıştır.
2-Gazipaşa Asliye Ceza Mahkemesi’nin 26.06.2014 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 4 ay 15 gün hapis cezası ile mahkumiyetine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın infaz durdurma ve eski hale getirme talebiyle birlikte, temyiz isteği; yapılan tebligatın usulüne uygun olmadığına, hüküm tarihinde cezaevinde hükümlü olarak bulunmasına rağmen duruşmada hazır bulundurulmayarak savunma hakkının kısıtlandığına, ilişkindir.

III. GEREKÇE
1.7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 19 uncu maddesinde “tebligatın yapıldığı tarihte kişinin cezaevinde hükümlü veya tutuklu olarak bulunması halinde tebligatın cezaevi müdür veya memuru aracılığıyla yapılması gerektiği’’ düzenlemesine yer verildiği; somut olayda, sanığın yokluğunda verilen hükmün 17.07.2014 tarihinde sanığın en son bilinen ikamet adresinde tebliğ yapıldığı, ancak UYAP sisteminden yapılan incelemede tebligat tarihinde sanığın Alanya Açık Ceza İnfaz Kurumu’nda bulunduğu, bu nedenle yapılan tebligatın usulsüz olduğu anlaşılmakla; sanığın eski hale getirme talebinin yerinde ve öğrenme üzerine yaptığı 14.01.2022 tarihli temyizin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
2.Sanığa yüklenen suçun yasa maddesinde öngörülen cezasının türü ve üst sınırı itibariyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının e bendinde öngörülen 8 yıllık olağan dava zamanaşımının, zamanaşımını kesen son işlem olan mahkumiyet kararının verildiği 26.06.2014 tarihinden, temyiz inceleme tarihine kadar zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.

IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Gazipaşa Asliye Ceza Mahkemesi’nin 26.06.2014 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesi’ne gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE, 21.06.2023 tarihinde karar verildi.