YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/1819
KARAR NO : 2023/2567
KARAR TARİHİ : 26.04.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ceyhan Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 12.01.2015 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 292 nci maddesinin birinci fıkrası, 58 inci maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca cezalandırılması talebi ile dava açılmıştır.
2. Ceyhan 5.Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 06.07.2015 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 292 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü ve 58 inci maddeleri uyarınca 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

3. Ceyhan 5. Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 06.07.2015 tarihli kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesi’nin 06.04.2021 tarihli ve 2019/16453 Esas, 2021/7655 Karar sayılı kararı ile ”…Anayasa Mahkemesi’nin 14.01.2021 gün ve 2020/81 Esas, 2021/4 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’na 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanunun 31 inci maddesiyle eklenen geçici 5 inci maddesinin “01.01.2020 tarihi itibariyle hükme bağlanmış ve kesinleşmiş dosyalarda ….basit yargılama usulü uygulanmaz” bölümündeki “hükme bağlanmış” ibaresinin Anayasanın 38 inci maddesine aykırı olduğuna ve iptaline karar verildiğinden temyiz davasına konu dosyalarda lehe hükümler içeren 5271 sayılı Kanun’un 251inci maddesinin üçüncü fıkrasının uygulanması imkanının doğması ve bu konuda mahkemesince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu nedeniyle bozulmasına…” karar verilmiştir.
4. Yargıtay bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada; Ceyhan 5. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 09.07.2021 tarihli kararı ile sanık hakkında basit yargılama usûlünün uygulanmasına karar verilmekle hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5237 sayılı Kanun’un 292 nci maddesinin birinci fıkrası, 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin 3 üncü fıkrası, 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü ve 58 inci maddeleri uyarınca 6 hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
5. Ceyhan 5. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 09.07.2021 tarihli kararına sanık tarafından itiraz edilmesi üzerine Mahkemece 10.03.2022 tarihli kararıyla sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 292 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü ve 58 inci maddeleri uyarınca 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; somut bir nedene dayanmamaktadır.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay, Ceyhan Açık Ceza İnfaz Kurumu’nda hükümlüyken 31.12.2014 – 07.01.2015 tarihleri arasında 7 gün özel izne ayrılan sanığın teslim olması gereken süreden 48 saat geçmesine rağmen teslim olmayarak firar ettiğine ve kolluk kuvvetince yakalanmasına ilişkindir.
2. 09.01.2015 tarihli Ceyhan Açık Ceza İnfaz Kurumu tarafından tutulan tutanak mevcuttur.
3. Sanığın kolluk kuvvetlerince yakalandığı anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
1. Sanığın, özel izninden süresinde dönmeyerek firar ettiği ve akabinde yakalandığı, Ceza İnfaz Kurumu tarafından tutulan tutanak, sanığın ikrara yönelik savunması birlikte değerlendirildiğinde davaya konu eylemi gerçekleştirdiği anlaşılmış olmakla Mahkemenin kararında hukuka aykırılık görülmemiştir.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın somut bir sebebe dayanmayan temyiz itirazı reddedilmiştir.
3. Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 292 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca uygulama yapılırken bu hükme yollama yapan 5275 sayılı Kanunun 97 nci maddesinin birinci fıkrası gösterilmeyerek 5271 sayılı Kanun’un 232 nci maddesinin 6 ncı
fıkrasına aykırı davranılması ve tekerrür hükümleri uygulanırken tekerrüre konu ilamın esas ve karar numarasının yanlış yazılması hususları yönünden hüküm isabetli bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde (3) numaralı bentte açıklanan nedenle Ceyhan 5.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 10.03.2022 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hükmün birinci maddesindeki ”nazara alınarak” ibaresinden sonra gelmek üzere “5275 sayılı Kanunun 97 nci maddesinin birinci fıkrası yollamasıyla” ibaresinin karara eklenmesi ve tekerrüre ilişkin kısımdaki ”2012/226 Esas, 2012/44 Karar” ibareleri yerine ”2012/266 Esas, 2012/441 Karar” ibarelerinin yazılması suretiyle sonucu itibariyle isabetli bulunan hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE, 26.04.2023 tarihinde karar verildi.