YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/1528
KARAR NO : 2023/5125
KARAR TARİHİ : 20.06.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2019/369 E., 2021/395 K.
SUÇLAR : 6136 sayılı Kanun’a muhalefet
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

Sanıklar …, … ve … hakkında atılı suçtan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararları verildiği anlaşıldığından, bu sanıklar hakkındaki hükümler temyiz incelemesi dışında tutulmuştur.
Sanıklar … ve … hakkında 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan kurulan hükümlerin karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, temyiz isteklerinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sandıklı Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 03.02.2015 tarihli iddianamesi ile sanıklar hakkında 6136 sayılı Ateşli Silahlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanun’un (6136 sayılı Kanun) 13 üncü maddesinin birinci fıkrasına aykırılık suçundan dava açılmıştır.
2. Sandıklı Asliye Ceza Mahkemesinin 26.03.2015 tarihli kararı ile sanıklar hakkında 6136 sayılı Kanun’un 13 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 1 yıl 6 ay hapis cezası ile 2.000,00 TL adli para cezası ile mahkûmiyet kararı verilmiştir.
3. Sandıklı Asliye Ceza Mahkemesinin 26.03.2015 tarihli kararının sanıklar tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin, 19.02.2019 tarihli ilamıyla; 6136 sayılı Kanun’un 12 nci maddesinin birinci ve ikinci fıkralarında belirtilen suçun oluşup oluşmadığının tespiti yönünden görevsizlik kararı verilmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Sandıklı Asliye Ceza Mahkemesinin 14.05.2019 tarihli kararı ile görevsizlik kararı verilmiş, görevsizlik kararı üzerine dosya gönderilen Afyonkarahisar 1. Ağır Ceza Mahkemesi 09.06.2021 tarihli kararıyla sanıklar hakkında 6136 sayılı Kanun’un 12 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 4 yıl 2 ay hapis, 8.320,00 TL adli para cezasına, kazanılmış hakkı nedeniyle 1 yıl 6 ay hapis, 2.000,00 TL adli para cezası ile mahkûmiyetine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Sanık …’in temyiz isteği, bir nedene dayanmamakta olup müdafiinin temyiz isteği, suçun sübutuna, aleyhe delil bulunmadığına, sanık hakkında iletişimin tespiti, arama, el koyma vs. koruma tedbirlerinin usule aykırı şekilde yapıldığına, sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine, şayet ceza verilecek ise lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkindir.
2. Sanık …’un temyiz isteği, aleyhe delil bulunmadığına, suçun unsurlarının oluşmadığına ve sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay, sanık … hakkında uyuşturucu ve uyarıcı madde imal ve ticareti suçundan başlatılan soruşturma kapsamında Sandıklı Sulh Ceza Mahkemesinin 03.10.2013 tarih ve 2013/410 değişik iş sayılı kararı ile iletişiminin tespiti, dinlenmesi ve kayda alınması ile silah alım satımı yapıldığına dair elde edilen bilgiler doğrultusunda sanık …’in sanık …’dan 1 adet ruhsatsız tabanca temin ettiği ve bu tabancayı satması için temyiz dışı sanık …’e verdiği, ancak suça konu tabancanın arızalı olması nedeniyle temyiz dışı sanık …’in tabancayı sanık …’e iade etmek istediği, Sandıklı Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2013/477 değişik iş sayılı arama ve el koyma kararına istinaden temyiz dışı sanık …’in aracında yapılan aramada 1 adet ruhsatsız tabanca ele geçirildiği iddiasına ilişkindir. Yukarıda bahsedilen mahkeme kararları dosya içerisindedir.
2. Sanıklar arasındaki 31.10.2013 tarihindeki telefon görüşmesinde, sanık …’in, sanık …’a “Bana bir çekirdek buluver acil” dediği, 03.11.2013 tarihli telefon görüşmesinde ise, “Bizim mal verdiğimiz adamları polisler almış” dediği, ayrıca temyiz dışı sanıklar ile görüşmelerinde, tabanca, Zigana T, çekirdek, Emniyet gibi kelimeler kullandığı anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Sanıkların atılı silah ticareti suçunu birlikte işledikleri kabul edilmesine göre; haklarında 6136 sayılı Kanun’un 12 nci maddesinin ikinci fıkrası gereğince ceza tayin edilmesi gerektiği hususunun gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

1. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) tesadüfen elde edilen deliller başlıklı 138 inci maddesinin ikinci fıkrasında, “Telekomünikasyon yoluyla yapılan iletişimin denetlenmesi sırasında, yapılmakta olan soruşturma veya kovuşturmayla ilgisi olmayan ve ancak, 135 inci maddenin altıncı fıkrasında sayılan suçlardan birinin işlendiği şüphesini uyandırabilecek bir delil elde edilirse; bu delil muhafaza altına alınır ve durum Cumhuriyet Savcılığına derhâl bildirilir.” şeklinde belirtilmesi karşısında, sanık … hakkında uyuşturucu ve uyarıcı madde imal ve ticareti suçundan başlatılan soruşturma kapsamında Sandıklı Sulh Ceza Mahkemesinin 03.10.2013 tarih ve 2013/410 değişik iş sayılı kararı ile GSM hattının 5271 sayılı Kanun’un 135 inci maddesi hükümleri uyarınca iletişiminin tespiti, dinlenmesi ve kayda alınmasına izin verilmesine karar verilmiş, elde edilen bilgiler doğrultusunda Sandıklı Sulh Ceza Mahkemesinin 04.11.2013 tarih ve 2013/477 değişik iş sayılı kararıyla temyiz dışı sanık …’e ait araçta arama yapıldığı anlaşıldığından yapılan işlemlerde hukuka aykırılık görülmemiş, cezanın miktarı bakımından uygulanmasında yasal imkansızlık bulunan lehe hükümlerin uygulanmamasında isabetsizlik görülmediğinden sanık … müdafiinin bu yöndeki temyiz sebepleri reddedilmiştir.

2. Olaylar ve olgular bölümünde belirtilen hususlar ile dava dosyası kapsamındaki tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde, sanıklar … ve …’in ateşli silah alıp sattıkları, bu kapsamda 1 adet tabancayı fikir ve eylem birliği içinde temyiz dışı sanıklar … ve …’e verdiklerine yönelik Mahkemenin suçun sübutu ve kabulünde isabetsizlik görülmemiş olup yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ve yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık … müdafii ile sanık … ve müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
3. Sanıklar hakkında kurulan hükümlerde, 1412 sayılı Kanun’un 326 ncı maddesinin son hükmü uyarınca kazanılmış hak nedeniyle cezasının 1 yıl 6 ay hapis ve 2.000,00 TL adli para cezası üzerinden infaz olunacağının belirtilmesi ile yetinilmesi gerekirken, sonuç cezanın 1 yıl 6 ay hapis ve 2.000,00 TL adli para cezası olarak belirlenmesi dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Afyonkarahisar 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 09.06.2021 tarihli kararına yönelik sanık … müdafii ile sanık … ve müdafiinin temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükümlerin 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hükmün dördüncü fıkrasında yer alan “neticeten 1 yıl 6 ay hapis ve 2000 tl adli para cezasına mahkûmiyetine,” ibaresinin çıkarılarak yerine “cezanın 1 yıl 6 ay hapis ve 2.000,00 TL adli para cezası üzerinden infazına” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükümlerin Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.06.2023 tarihinde karar verildi.