Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2022/1172 E. 2023/5229 K. 21.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/1172
KARAR NO : 2023/5229
KARAR TARİHİ : 21.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/444 E., 2021/681 K.
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Manisa Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 21.05.2015 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan cezalandırılması istemi ile kamu davası açılmıştır.
2. Manisa 3. Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 10.12.2015 tarihli kararı ile sanık hakkında tutuklu ve hükümlünün kaçması suçundan, 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
3. Bu kararın sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesi’nin 29.03.2021 tarihli kararı ile “…Anayasa Mahkemesi’nin iptal kararı gereğince, temyiz davasına konu dosyalarda lehe hükümler içeren 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin üçüncü fıkrasının uygulanması imkanının doğması ve bu konuda mahkemesince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu nedeniyle bozulmasına…” karar verilmiştir.
4. Manisa 3. Asliye Ceza Mahkemesi önce sanık hakkında basit yargılama usulünün uygulanmasına karar vererek hüküm kurmuş, ancak sanığın itirazı üzerine duruşma açarak 26.10.2021 tarihinde sanık hakkında tutuklu ve hükümlünün kaçması suçundan, 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezasının ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık, hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğini ve kararın hukuka aykırı olduğunu belirterek hükmü temyiz etmiştir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Manisa Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunan sanık, görevlendirildiği adliyede 24.04.2015 tarihinde yapılan kontrolde bulunamamış, aynı gün infaz koruma memurları tarafından firar zabtı hazırlanmıştır.
2. Sanık savunmasında cezaevi idaresinin izin vermemesi nedeniyle olay günü adliyeden ayrılarak evine gittiğini belirtmiştir.
3. Sanık yakalama tutanağına göre ihbar üzerine evine giden kolluk tarafından yakalanmıştır.

IV. GEREKÇE
Olay ve olgular bölümünde belirtilen deliller ve tüm dosya kapsamına göre, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine ancak; uygulama maddesinin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 292 nci maddesinin beşinci maddesi delaleti ile aynı maddenin birinci fıkrasının olduğunun belirtilmemesi suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 232 nci maddesinin altıncı fıkrasın aykırı davranılması,” hukuka aykırı bulunmuş, ancak bu hususun 1412 sayılı Kanun’un 322 nci maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün görülmüştür.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Manisa 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.10.2021 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hükmün 1 inci fıkrasında yer alan “…eylemine uyan…” ibaresinden sonra gelmek üzere “5237 sayılı Kanun’un 292 nci maddesinin beşinci maddesi delaleti ile aynı maddenin birinci fıkrası”

ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.06.2023 tarihinde karar verildi.