YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/1045
KARAR NO : 2023/4359
KARAR TARİHİ : 07.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması, hakaret, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkûmiyet

A. Hakaret ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz talebine ilişkin yapılan ön inceleme neticesinde gereği düşünüldü:
Sanık hakkında hakaret ve mala zarar verme suçlarından hükmolunan netice cezaların türü ve miktarı gözetildiğinde 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2 nci maddesi uyarınca hükümlerin kesin nitelikte bulunduğu bu nedenle, sanığın temyiz isteğinin reddi gerektiği anlaşılmıştır.
B. Genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Kanun 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gaziantep Cumhuriyet Başsavcılığının 17.02.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında tehdit suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca dava açılmıştır.
2. Gaziantep 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.04.2015 tarihli kararı ile genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan 5237 sayılı Kanun’un 171 inci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi, 62 nci maddesi uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği;
Fazla ceza tayin edilmesi nedeniyle temyiz ettiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay, sanığın husumetli olduğu ve olay öncesinde tartışma yaşadığı yeğeni olan mağdurun ikametinin penceresine ve duvarına tüfekle ateş ettiği iddiasına ilişkindir.
2. Mağdur beyanında, amcası olan sanıkla aralarında araç hasarından dolayı bir husumet bulunduğunu, olaydan birkaç saat önce bu nedenle bir tartışma yaşadıklarını, sonra da sanığın ikametinin önüne bir araçla gelerek elindeki tüfekle evin camına ve duvarına doğru ateş ettiğini ve aracına binip uzaklaştığını ifade etmiştir.
3. a) 11.10.2014 tarihli olay yeri inceleme raporu ile mağdura ait ikametin kuzeybatı yönünde bulunan balkon sağ sol tarafta balkon demiri ile duvarın birleştiği yerde duvar üzerinde muhtemel av tüfeği saçma izlerinin olduğu, aynı balkonda bulunan sağdaki pencerenin üst camının kırık olduğu ve kırık cam sol tarafta duvar üzerinde muhtemel av tüfeği saçma izlerinin bulunduğu ve iki adet boş tüfeği kartuşunun ele geçirildiği belirlenmiştir.
b) 11.10.2014 tarihli olay yeri görgü tespit tutanağı ile balkonun üst kısmında çok sayıda saçma izinin olduğu, balkon yan duvarının kenar kısmında saçma izinin olduğu, girişe göre sağ tarafta bulunan oturma odasının balkona bakan kısmında iki adet pencere camının kırık olduğu belirlenmiştir.
4. Tanık A.Ç., mağdurun anlatımını doğrular nitelikte beyanda bulunduğu belirlenmiştir.
5. Kovuşturma aşamasında sanık, mağdurun aracının hasarı nedeniyle kendisinden para istemeleri nedeniyle olay öncesinde bir tartışma yaşandığını, bunun üzerine çok sinirlenerek pompalı tüfekle mağdurun evine ateş ettiğini, amacının korkutmak olduğunu belirterek atılı suçlama ile ikrarda bulunduğu belirlenmiştir.

IV. GEREKÇE
1. Sanığın, aralarında husumet bulunan mağduru yaşadıkları tartışmanın akabinde korkutmak maksadıyla evinin önüne gelerek elindeki tüfekle ateş etmesi şeklinde gerçekleştirdiği eyleminin 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendinde düzenlenen silahla tehdit suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında hataya düşülerek yazılı şekilde genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan mahkumiyetine karar verilmesi,
2. Kabule göre de;
Genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan hüküm kurulurken uygulama maddesinin 5237 sayılı Kanun’un “170 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi” yerine aynı Kanun’un “171 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi” şeklinde yazılması,
Nedenleriyle sanık hakkında kurulan hüküm hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
A. Hakaret ve Mala Zarar Verme Suçlarından Kurulan Hükümlere Yönelik;
Sanık hakkında hakaret ve mala zarar verme suçlarından hükmolunan netice cezaların türü ve miktarı gözetildiğinde 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2 nci maddesi uyarınca hükümlerin kesin nitelikte bulunduğu anlaşıldığından, sanığın temyiz isteğinin karar tarihi itibarıyla 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesinin birinci fıkrası ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 317 nci maddesi gereği REDDİNE,
B. Genel Güvenliğin Kasten Tehlikeye Sokulması Suçundan Kurulan Hükme Yönelik;
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Gaziantep 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.04.2015 tarihli kararının, sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi ve 326 ncı maddesinin son hükmü gereği, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07.06.2023 tarihinde karar verildi.