YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/9858
KARAR NO : 2023/9592
KARAR TARİHİ : 05.12.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/120 E., 2016/318 K.
SUÇ :Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Bergama Cumhuriyet Başsavcılığın 04.03.2016 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan cezalandırılması için kamu davası açılmıştır.
2.Bergama 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.05.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan 1 yıl 3 ay hapis ve 1.000,00 TL adli para cezası ile mahkumiyetine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebebi; sübuta, zararı giderdiği için hükmün açıklanmasının geriye bırakılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine ve saire ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay; 19.09.2015 tarihinde Denizbank A.Ş’nin ATM’sinde nakit çekim işlemi yapan katılanın nakit çekim yaptıktan sonra banka kartını şifresi girili ve açık şekilde ATM’de unuttuğu, bu sırada ATM’ye gelen sanığın katılanın banka kartı ile 950,00 TL nakit çekim yaparak yarar sağladığı ve müştekinin zararını kovuşturma aşamasında giderdiği iddiasına ilişkindir.
2. Katılana ait banka kartı ile katılanın çekim yaptığı ATM’den katılan 50,00 TL çekim yaptıktan sonra 950,00 TL nakit çekim işlemi yapıldığı belirlenmiştir.
3. Katılanın zararı kovuşturma aşamasında giderilmiştir.
4. ATM’ye ait kamera görüntüleri incelendiğinde; Katılana ait banka kartı ile nakit çekim yapan şahsın sanık … olduğu tespit edilmiştir.
5. Sanık savunmasında; olay tarihinde yanında çalıştığım kişinin parasını çekmek için her gün Denizbank ATM’sine gittiğini, olay günü ATM’ye gittiğinde bip sesinin geldiğini duyduğunu, ATM’nin para kısmında 950,00 TL para olduğunu gördüğünü, etrafına baktığında kimseyi bulamadığını, paraya ihtiyacı olduğu için parayı alıp kullandığını beyan ederek tevil yollu ikrarda bulunmuştur.
IV. GEREKÇE
1. Katılanın beyanı, banka cevabi yazıları, kamera görüntüleri, sanığın tevil yollu ikrarı ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı anlaşıldığından sanığın sübuta, zararı giderdiği için hükmün açıklanmasının geriye bırakılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin ve yerinde görülmeyen sair temyiz sebeplerinin de reddine karar verilmiş ve aşağıda belirtilenler dışında hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun, 04.10.2022 tarihli ve 2018/8-152 Esas, 2022/605 Karar sayılı ilamında da belirtiliği üzere banka veya kredi kartının kötüye kullanılması suçunun oluşması için başkasına ait bir banka veya kredi kartının ya da kart bilgilerinin her ne suretle olursa olsun ele geçirilmesi veya elde bulundurulması ve sahibinin rızası olmaksızın kullanılarak çıkar sağlanması gerektiği cihetle;
Somut olayda; olay günü Deniz Bankası önündeki ATM’de işlem yapan katılanın, ATM’ye kartını taktığı, şifreyi girip 50,00 TL nakit çekim işlemi yaptıktan sonra kartını bankamatikte unuttuğu, kendisinden sonra ATM önüne gelen sanığın ATM cihazının içinde ve şifresi girilmiş vaziyetteki kart ile 950,00 TL nakit para çektiği anlaşılmıştır.
Katılana ait banka kartını ele geçirmeyen ve elinde bulundurmayan sanığın eyleminde 5237 sayılı Kanun’un 245 inci maddesinin birinci fıkrasında yazılı suçun tipiklik unsuru oluşmayıp katılanın cihazda unuttuğu banka kartı ile ATM’deki bankaya ait bilişim sistemini kullanarak 950,00 TL nakit çekme işlemi yaparak parayı alan sanığın eyleminin 5237 sayılı Kanun’un 142 nci maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendinde düzenlenen bilişim sisteminin kullanılması suretiyle hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç niteliğinde hataya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.
3. Kabule göre de; Sanık hakkında kurulan hükümde, “Temel hapis cezası alt sınırdan tayin edildiği halde, aynı gerekçelerle adli para cezasına esas birim gün sayısının alt sınırın üstünde belirlenmesi suretiyle hükümde çelişkiye neden olunması” hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünün 2 ve 3 üncü bentlerinde açıklanan nedenlerle Bergama 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.05.2016 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci ve 326/son maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.12.2023 tarihinde karar verildi.