YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/9836
KARAR NO : 2023/9584
KARAR TARİHİ : 05.12.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/511 E., 2016/322 K.
SUÇ : Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığın 13.10.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan cezalandırılması için kamu davası açılmıştır.
2.İstanbul 42. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.06.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan 1 yıl 3 ay hapis ve 20,00 TL adli para cezası ile mahkumiyetine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafinin temyiz sebebi; sübuta, eksik araştırma ile hüküm kurulduğuna, şikayetten vazgeçmenin dikkate alınmadığına ve saire ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.Dava konusu olay; banka kartı ile Ziraat Bankası köy içinde bulunan ATM cihazından para çekmek için giden ve banka kartını ATM cihazına yerleştiren mağdura yardım etmek için yanaşan sanığın, mağdurun bilgisi ve rızası dışında ATM’ye takılı banka kartı ile kendi hesabına 771,00 TL havale işlemi yaptığı iddiasına ilişkindir.
2.Sanık savunmasında; ” Suçlamayı aynen kabul ediyorum. ATM cihazından müştekinin kartıyla kendi hesabıma 771,00 TL para havale ettiğim doğrudur. Ancak daha sonra ben müştekinin tüm zararını giderdim. ” şeklinde beyanda bulunmuştur.
3.Mağdur aşamalardaki beyanında, ” Olay günü ATM’den para çekecektim. Para çekmeye çalışırken sanık “yardımcı olayım” dedi. Ben de “tamam” dedim. 770,00 TL çekeceğimi söyledim. ATM’de bir şeyler yaptı. Daha sonra da “Ben yapamadım” deyip oradan ayrıldı. Ben tekrar para çekmek için uğraştığımda hesapta para kalmadığını görünce hemen bankaya gittim. Bankaya gittik ve paranın sanığın hesabına aktarıldığını öğrendik. Bu olaydan dört ay kadar sonra babası benim zararımı giderdi. 770,00 TL parayı bana postayla göndermiş ” şeklinde açıklama yapmıştır.
4.21.10.2014 tarihinde sanığın hesabına 771,00 TL havale yapıldığı belirlenmiştir.
5.Ankara Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğünün 19.06.2015 tarihli raporunda; ATM’de işlem yapan şahsın sanık olması mümkün olarak değerlendirildiği bildirilmiştir.
6.Sanık müdafinin sunmuş olduğu PTT makbuzu içeriğine göre mağdurun zararının 11.05.2015 tarihinde giderildiği belirlenmiştir.
IV. GEREKÇE
1.Mağdurun beyanı, banka cevabi yazıları, Kriminal rapor, sanığın ikrarı ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı anlaşıldığından sanık müdafinin, sübuta, eksik araştırma ile hüküm kurulduğuna, şikayetten vazgeçmenin dikkate alınmadığına ilişkin ve yerinde görülmeyen sair temyiz sebeplerinin de reddine karar verilmiş ve aşağıda belirtilenler dışında hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2.Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 04.10.2022 tarihli ve 2018/8-152 Esas, 2022/605 Karar sayılı ilamında da belirtiliği üzere, banka veya kredi kartının kötüye kullanılması suçunun oluşması için başkasına ait bir banka veya kredi kartının ya da kart bilgilerinin her ne suretle olursa olsun ele geçirilmesi veya elde bulundurulması ve sahibinin rızası olmaksızın kullanılarak çıkar sağlanması gerektiği cihetle; mağdura ait banka kartını ele geçirmeyen ve elinde bulundurmayan sanığın, ATM cihazına takılı ve şifresi girilmiş vaziyetteki banka kartından el çabukluğu ile mağdura fark ettirmeden 771,00 TL’yi kendi hesabına havale ettiği olayda, fiilin 5237 sayılı Kanun’un 142 nci maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendinde düzenlenen bilişim sistemlerinin kullanılması suretiyle hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması, hukuka aykırı bulunmuştur.
3.Sanığın mağdurun zararını soruşturma aşamasında 11.05.2015 tarihinde giderdiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında tayin olunan cezadan etkin pişmanlık nedeniyle 5237 sayılı Kanun’un 168 inci maddesinin birinci fıkrası yerine aynı maddesinin ikinci fıkrası uyarınca indirim yapılması suretiyle fazla ceza tayini, hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünün 2 nci ve 3 üncü bentlerinde açıklanan nedenlerle İstanbul 42. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.06.2016 tarihli kararına yönelik sanık müdafinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci ve 326/son maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.12.2023 tarihinde karar verildi.