Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/9811 E. 2023/9155 K. 27.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/9811
KARAR NO : 2023/9155
KARAR TARİHİ : 27.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/1030 E., 2016/736 K.
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz etme
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Dikili Cumhuriyet Başsavcılığının 25.11.2015 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 154 üncü maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Dikili Asliye Ceza Mahkemesinin, 28.06.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (c) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan … Belediye Başkanlığı vekilinin temyiz istemi bir nedene dayanmamaktadır.
Katılan … vekilinin temyiz istemi suçun bütün unsurlarıyla tamamlandığına beraat kararının usul ve yasaya aykırı olduğuna, köylünün ortak kullanımında bulunan hazineye ait taşınmazın kaymakam oluru ile muhtar tarafından satılmasının yasal olmadığına, kanunu bilmemenin mazeret sayılamayacağına, sanığın cezalandırılması gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay sanığın Dikili ilçesi … Mahallesinde yer alan tescil harici alan içerisinde kalan araziye 86,48 m/tül alan çevirme ve 9,80×8,96=87,81 m2 ebatlarında bitmiş kullanılır durumda bir adet tek katlı yığma yapı yaparak işgal ettiği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
… Mahallesi Muhtarlığı’nın kararı ile … mahallesine yerleşmek isteyen göçmenlere ve evlenmek isteyenlere başkaca halk namına arsa bulunmadığından ötürü müracaat sahiplerine münasip miktarda ve mücavir evlerin sırasında belli bir miktar karşılığında yer verildiği ve kaymakam oluru ile bu şekilde bir kısım köy halkına tescil harici yerlerden sıkça yer verildiği tespit edilmiştir.
Keşifte dinlenen tanıkların beyanları ve bilirkişi raporuna göre, sanığın evinin bulunduğu yerde diğer köylülerinde tescil harici bırakılan yerlerde çok sayıda, birbirine yakın ve aynı tipte bahçeli köy evlerinin bulunduğunun tespit edilmesi ve sanığın kaymakamlığın izni ve muhtarlığın kararı ile resmi makamlara güvenerek suça konu yeri kullandığı anlaşılmakla suç işleme kastı olmayan sanık hakkında verilen beraat kararında hukuka aykırılık görülmemiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan Hazine vekilinin ve katılan … vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Dikili 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 28.06.2016 tarihli kararında katılan … vekili ve katılan … vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan Hazine vekilinin ve katılan … vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.11.2023 tarihinde karar verildi.