YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/9687
KARAR NO : 2023/3527
KARAR TARİHİ : 22.05.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Pazarcık Cumhuriyet Başsavcılığının 06.05.2016 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz ve 3091 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan kamu davası açılmıştır.
2. Pazarcık Asliye Ceza Mahkemesinin 13.07.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan 5 ay hapis 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve ertelemeye karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi bir nedene dayanmamaktadır.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanığın katılana ait 262 parsel numaralı taşınmazına duvar örüp, tel çekip, direk dikerek tecavüz ettiği iddiasına ilişkindir.
2. Sanığın 262 numaralı taşınmaza tecavüzü nedeniyle … tarafından iki kez men kararı verilmiş, 06.04.2016 tarihli ikinci men kararından sonra kaymakamlıkça Cumhuriyet Başsavcılığına ihbarda bulunulmuştur.
3. Mahkemece keşif yapılmış alınan teknik bilirkişi raporunda sanığın katılana ait 262 numaralı taşınmazda tecavüz ettiği tespit edilen 491,54 metrekarelik kısmı terkettiğini bildirmiştir.
IV. GEREKÇE
Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5841 sayılı Kanun’un birinci maddesiyle değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 154 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca sanık hakkında katılanın taşınmazına tecavüz suçunun aynı Kanun’un 73 üncü maddesi gereğince şikayete bağlı olması kaşısında, 5271 sayılı Kanun’un 253 ve 254 üncü maddeleri gereğince taraflar arasında uzlaşma girişiminde bulunulup sonucuna göre sanığın, hukuki durumunun tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.
Kabule ve uygulamaya göre de;
Engel adli sicil kaydı bulunmayan ve suç tarihinde 65 yaşından büyük olan sanığa verilen kısa süreli hapis cezasının 5237 sayılı Kanun’un 50 nci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca aynı Kanun’un 50 nci maddesinin birinci fıkrasında belirtilen seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinin zorunlu olduğunun gözetilmemesi hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Pazarcık Asliye Ceza Mahkemesinin, 13.07.2016 tarihli kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeyen hükmün 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.05.2023 tarihinde karar verildi..