YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/9363
KARAR NO : 2023/9184
KARAR TARİHİ : 28.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/318 E., 2016/468 K.
SUÇ : Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzeltilerek onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Gaziosmanpaşa Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 08.05.2014 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan cezalandırılması istemi ile dava açılmıştır.
2.Gaziosmanpaşa 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.05.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan 2 yıl 6 ay hapis cezası ve 100,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafinin temyiz isteği; cezanın ağır olduğuna, suç kastı bulunmadığına, suçun unsurlarının bulunmadığına, zararı karşılamak için süre verilmediğine ve sair temyiz nedenlerine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay; sanığın katılana ait fatura ödeme merkezinde çalıştığı, olay günü katılanın kredi kartı bilgilerini kullanarak katılanın bilgisi ve rızası dışında kendisinin ve anne ile babasına ait toplam 572,90 TL tutarında fatura ödemesi yaptığı iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1.Tüm dava dosyası içeriği, katılanın aşamalardaki beyanları, TEB ve … yazı cevapları, sanığın tevil yollu ikrarı birlikte değerlendirildiğinde, başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçunun unsurlarının oluştuğuna dair mahkeme kabulünde isabetsizlik bulunmamıştır.
2.Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen (3) nolu husus dışında, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından sanık müdafinin temyiz sebepleri yönünden hükümde hukuka aykırılık bulunmamış ve temyiz sebepleri reddedilmiştir.
3.Sanık hakkında hapis cezası alt sınırdan belirlendiği halde, farklı ve yeterli gerekçe gösterilmeden hapis cezası yanında tayin edilen adli para cezasına esas gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi hukuka aykırı bulunmuş ise de bu hususun Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülmüştür.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde (3) numaralı bentte açıklanan nedenle Gaziosmanpaşa 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.05.2016 tarihli kararına yönelik sanık müdafinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasındaki ” 6 gün” yerine ”5 gün”, bir alt paragrafta yer alan ” 5 gün ” yerine ”4 gün”, bir alt paragrafta yer alan ”100,00 TL ” yerine ” 80,00 TL” yazılmak suretiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.11.2023 tarihinde karar verildi.