YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/9299
KARAR NO : 2023/8897
KARAR TARİHİ : 21.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/136 E., 2016/352 K.
SUÇ : Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Vize Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 17.03.2016 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 44 üncü maddesi delaletiyle güveni kötüye kullanma ve başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan cezalandırılması istemi ile dava açılmıştır.
2. Vize Asliye Ceza Mahkemesinin 01.06.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; atılı suçu işlemediğine, eksik araştırma yapıldığına, takdiri indirim maddesinin uygulanmadığına ve sair temyiz nedenlerine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay; suç tarihinde sanığın katılan … tarafından işletilen işyerinde çalıştığı, katılan …’in de eşi Nilüfer’e yardımcı olmak amacıyla işyerinde bulunduğu, olay günü katılan …’in eşi Nilüfer’e ait banka kartına para yatırması için sanığa 3.150,00 TL para verdiği, sanığın bu parayı kart hesabına yatırmadığı gibi katılan …’in bilgisi ve rızası dışında banka kartından 1.850,00 TL çektiği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1. Tüm dava dosyası içeriği, katılanların istikrarlı anlatımları, teşhis tutanağı, Denizbank A.Ş.’nin 09.02.2016 tarihli yazı cevabı, katılan … tarafından dava dosyasına sunulan ve sanık tarafından da kabul edilen mesaj dökümleri değerlendirildiğinde, olay günü katılan …’in katılan …’e ait banka kartına para yatırması için yanlarında işçi olarak çalışan sanığa elden 3.150,00 TL para verdiği, sanığın bu parayı hesaba yatırmadığı ve katılana da iade etmediği ayrıca katılan …’e ait banka kartından katılanın bilgisi ve rızası dışında 1.850,00 TL para çektiği anlaşılmakla, sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma ve banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçlarından ayrı ayrı cezalandırılması yerine, suç vasfında hataya düşülerek ve fikri içtima kuralları uygulanarak sanık hakkında yalnızca banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan hüküm kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.
2. 5237 sayılı Kanun’un 245 inci maddesinin birinci fıkrasına göre sanık hakkında hapis cezası yanında ayrıca adli para cezasına da hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Vize Asliye Ceza Mahkemesinin 01.06.2016 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA, 1412 sayılı Kanun’un 326 ncı maddesinin son fıkrasına göre ceza miktarı bakımından sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.11.2023 tarihinde karar verildi.