YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/9259
KARAR NO : 2023/8880
KARAR TARİHİ : 21.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/417 E., 2016/494 K.
SUÇ : Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzeltilerek onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 06.05.2015 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan cezalandırılması istemi ile dava açılmıştır.
2. Ankara 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.05.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan 1 yıl 3 ay hapis cezası ve 50,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hapis cezasının ertelenmesine, 1 yıl denetim süresi belirlenmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafi temyiz dilekçesinde somut bir temyiz nedenine yer vermemiştir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay; sanığın yetkilisi olduğu şirketin alt bayisi tarafından mağdurun arandığı, sigorta borcu olduğu söylenerek kart bilgilerinin öğrenildiği, akabinde mağdurun bilgisi ve rızası dışında kredi kartından sanığın yetkilisi olduğu Kantiin isimli işyerinden 300,00 TL harcama yapıldığı iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1. Tüm dava dosyası içeriği, mağdurun aşamalardaki birbirleriyle tutarlı anlatımları, mağdura ait kredi kartından yapılan harcamalara ilişkin Bank Asya 03.02.2014 tarihli yazı cevabı ve Yapı Kredi Bankası A.Ş.’nin 29.09.2014 tarihli yazı cevabı, mağduru arayan telefon hattının abonelik bilgilerine ilişkin TTM Telekom 04.04.2014 tarihli yazı cevabı birlikte değerlendirildiğinde, başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçunun unsurlarının oluştuğuna dair mahkeme kabulünde isabetsizlik bulunmamıştır.Ancak;
2. Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17.11.2015 gün ve 2014/12-388 Esas, 2015/403 sayılı kararında belirtildiği üzere, erteleme kararı ile belirlenecek denetim süresinin kazanılmış hakka konu olamayacağı hususu dikkate alındığında, hakkında hükmedilen 1 yıl 3 ay hapis cezasının ertelenmesine karar verilen sanığın tabi olacağı denetim süresinin mahkum olunan ceza süresinden az olamayacağının gözetilmemesi suretiyle, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 51 inci maddesinin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması hukuka aykırı bulunmuştur.
3. Kısa süreli olmayan hapis cezası ertelenen sanık hakkında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca aynı maddenin birinci fıkrasındaki hak yoksunluklarının uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi hususları hukuka aykırı bulunmuş ise de bu hususların Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülmüştür.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde (2-3) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle Ankara 20.Asliye Ceza Mahkemesinin 24.05.2016 tarihli kararına yönelik sanık müdafinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği sanığın cezasının ertelendiği paragrafta yer alan ”1 yıl” ibaresi yerine ”1 yıl 3 ay” yazılması ve hüküm fıkrasına” Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanan 08.10.2015 tarihli iptal kararı da gözetilerek sanık hakkında TCK’nın 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanmasına ” paragrafının eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.11.2023 tarihinde karar verildi.