YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/9243
KARAR NO : 2023/8411
KARAR TARİHİ : 06.11.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/281 E., 2016/223 K.
SUÇ : Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu, ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının 29.04.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. İstanbul 10. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.05.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan 2 yıl 6 ay hapis ve 80 TL adli para cezası ile mahkumiyet kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği herhangi bir hukuki nedene dayanmamaktadır.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay; katılanın olay tarihinde cep telefonuna gelen mesajdan kredi kartından 700,00 TL para çekildiğini öğrendiği, işyerinde kaldığı koğuşa gittiğinde cüzdanındaki Ziraat Bankası ATM kartının bulunduğu yerin değiştiğini gördüğü, 08.08.2014 tarihinde kartını aynı koğuşta kalan sanık …’ye çocuğuna para göndermesi için verdiği, kartın yerini sadece sanığın bildiği iddiasına ilişkindir.
2. Ziraat Bankası yazısında; banka kartından 17.08.2014 tarihinde saat:13:54’te İş Bankası Seyrantepe-2 ATM sinden 700 TL çekildiğini bildirmiştir.
3. Sanık savunmasında kartı katılanın izni ile kullandığını beyan etmiştir.
IV. GEREKÇE
Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanığın çocuklarına para göndereceğini söyleyerek Ziraat Bankası banka kartını katılandan istediği, katılanın banka kartını şifresiyle birlikte sanığa bir defa kullanması için verdiği, sanığın katılandan aldığı kartı kullandığı sırada, katılanın izni ve rızası olmaksızın, hesabından 700,00 TL parayı çektiği olayda, sanığın katılana ait banka kartını başka amaçla katılandan aldığı halde katılanın izni ve rızası olmaksızın kullanarak, kendisine yarar sağladığı anlaşılmakla; mahkemenin sübuta ve suç vasfına ilişkin kabulünde bir hukuka aykırılık bulunmamıştır. Ancak;
Katılan …’e karşı başkasına ait banka veya kredi kartını izinsiz kullanması suretiyle yarar sağlama suçundan kurulan hükümde; sanık …’nin 24.05.2016 ve 21.07.2015 tarihli savunmalarında, katılanın kartından çektiği 700 TL’yi 400 TL ve 300 TL olarak ayrı ayrı elden ödediğini belirtmesi karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 168 inci maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin değerlendirilmesi bakımından sanığın savunmasında belirttiği husus katılandan sorulup sonucuna göre sanık hakkında Türk Ceza Kanunu’nun 245 inci maddesinin beşinci fıkrası delaletiyle aynı Yasanın 168 inci maddesi uyarınca etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadan eksik araştırmayla yazılı şekilde hüküm kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul 10. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.05.2016 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06.11.2023 tarihinde karar verildi.