YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/9223
KARAR NO : 2023/3819
KARAR TARİHİ : 29.05.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz etme
HÜKÜM :Mahkûmiyet
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Osmaneli Cumhuriyet Başsavcılığının 09.10.2012 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan kamu davası açılmıştır.
2. Osmaneli Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.01.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 154 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca 5 ay hapis cezası ile 80,00 TL adli para cezası cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasını geri bırakılmasına karar verilmiş, denetim süresi içinde suç işlemesi nedeniyle hüküm açıklanmıştır.
3. Osmaneli Asliye Ceza Mahkemesinin, 31.05.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkrası uyarınca 5 ay hapis cezası ve 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi; kararı uygun bulmadığına hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay sanığın, katılanın maliki olduğu taşınmazın da zirai faaliyette bulunmasına engel olduğu ve söz konusu arazide kendisi malikmiş gibi zirai faaliyet yaparak işgal ettiği iddiasına ilişkindir.
2. Suça konu taşınmazın 119 ada 53 numaralı parsel olduğu ve katılan adına tapuda kayıtlı bulunduğu anlaşılmıştır.
3. Mahkemece keşif yapılmış teknik bilirkişi raporunda suça konu 4 sıra ayva ağacının katılana ait taşınmazın içerisinde kaldığını, 1897,70 metrekarelik alanı kapsadığını bildirmiştir.
IV. GEREKÇE
Engel adli sicil kaydı bulunmayan ve suç tarihinde 65 yaşından büyük olan sanığa verilen kısa süreli hapis cezasının 5237 sayılı Kanun’un 50 nci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca aynı Kanun’un 50 nci maddesinin birinci fıkrasında belirtilen seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinin zorunlu olduğunun gözetilmemesi hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Osmaneli Asliye Ceza Mahkemesinin, 31.05.2016 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 29.05.2023 tarihinde karar verildi.