Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/9042 E. 2023/8443 K. 06.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/9042
KARAR NO : 2023/8443
KARAR TARİHİ : 06.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/44 E., 2016/225 K.
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz etme
HÜKÜMLER : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama ve bozma

Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu, ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Çankırı Cumhuriyet Başsavcılığının 13.01.2016 tarihli iddianamesi ile sanıklar hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan cezalandırılmaları istemiyle dava açılmıştır.
2.Çankırı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.05.2016 tarihli kararı ile sanıklar hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan beraat kararları verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz isteği, sanık beyanlarına göre verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanık …’nın kendisine ait kullandığı parsellere komşu mera parselini sürüp ekmek suretiyle tecavüz ettiği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
A.Sanık … Hakkında Kurulan Hükme Yönelik
1.Sanık hakkında kurulan hükümde, sanığın 2006 yılında babasının ölümü sonrasında kendisine intikal eden meraya komşu taşınmazı amcasının oğlu A.U.’ya kiraladığı, uzun yıllardır köye gelip gitmediği, kiraladığı A.U.’nın dava konusu konusu yeri kullandığı, kullanırken meraya taşma yapıp yapmadığını bilmediği yönündeki savunmasının mahalli bilirkişiler tarafından doğrulanması karşısında; sanığın hakkı olmayan yere tecavüz suçunu işleme kastıyla hareket etmemesi nedeni ile beraatine karar verilmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2.Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
B.Sanık … Hakkında Kurulan Hükme Yönelik
Sanık hakkında kurulan hükümde, 5271 sayılı Kanun’un 225 inci maddesinin birinci fıkrasında öngörülen düzenlemeye göre, hükmün ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve fail hakkında verilebileceği, bu kapsamda iddianamedeki anlatım ve nitelendirmeye göre, sanık hakkında 5271 sayılı Kanun’un 170 inci maddesinin üçüncü fıkrası ile 225 inci maddesinin birinci fıkrasına uygun olarak hakkı olmayan yere tecavüz suçundan açılmış bir dava bulunmadığı gözetilmeden bu suçtan beraat kararı verilmesi suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 225 inci maddesinin birinci fıkrasına aykırı davranılması hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
A.Sanık … Hakkında Kurulan Hükme Yönelik
Gerekçe bölümünde (A) bendinde açıklanan nedenlerle Çankırı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.05.2016 tarihli kararında katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

B.Sanık … Hakkında Kurulan Hükme Yönelik
Gerekçe bölümünde (B) bentlerinde açıklanan nedenlerle Çankırı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.05.2016 tarihli karara yönelik katılan vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06.11.2023 tarihinde karar verildi.