Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/8891 E. 2023/4927 K. 19.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8891
KARAR NO : 2023/4927
KARAR TARİHİ : 19.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/124 E., 2016/203 K.
SUÇ : Başkalarına ait banka hesaplarıyla ilişkilendirilerek sahte banka veya kredi kartı üretme, Sahte banka veya kredi kartı kullanmak suretiyle yarar sağlama
HÜKÜM : Beraat

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu, ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Antalya Cumhuriyet Başsavcılığının 12.02.2014 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında Başkalarına ait banka hesaplarıyla ilişkilendirilerek sahte banka veya kredi kartı üretme, Sahte banka veya kredi kartı kullanmak suretiyle yarar sağlama suçlarından kamu davası açılmıştır.
2. Antalya 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.03.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında Başkalarına ait banka hesaplarıyla ilişkilendirilerek sahte banka veya kredi kartı üretme, Sahte banka veya kredi kartı kullanmak suretiyle yarar sağlama suçlarından 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 232 inci maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Cumhuriyet savcısının ve katılan banka vekilinin temyiz istekleri; eksik araştırma ile karar verildiğine, suçun sübut bulduğuna ve sanığın mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. GEREKÇE
Başkasına ait banka hesabıyla ilişkilendirilerek sahte banka veya kredi kartı üretilmesi, satılması, devredilmesi, satın alınması veya kabul edilmesi 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 245 inci maddesinin ikinci fıkrasında, sahte banka veya kredi kartını kullanarak kendisine veya bir başkasına yarar sağlanması ise anılan maddenin üçüncü fıkrasında birbirinden bağımsız ve ayrı ayrı suçları oluşturduğu, bankaya ait gerçek bir kredi kartının manyetik şerit bilgilerinin kopyalanarak sahte bir kredi veya banka kartı üretilmesi ve bu kart kullanılarak yarar sağlaması halinde suçtan zarar görenin ilgili banka olduğu, aynı bankaya ait birden fazla kartın kopyalanması durumunda 43 üncü maddesinin, sahte olarak üretilen kartların alışverişte kullanılması halinde ise, banka sayısınca 5237 sayılı Kanunun 245 inci maddesinin üçüncü fıkrası ile aynı bankaya ait birden fazla kart ile veya bir kart ile değişik zamanlarda para çekilmesi veya harcama yapılması halinde ise 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü maddesi uyarınca uygulama yapılması gerektiği cihetle, dosyada mevcut CD inceleme Tutanağında, Kriminal Raporunda ve Adli Tıp Raporunda sanığın kopyalama sırasında ve nakit çekimleri sırasında banka güvenlik kamerası görüntülerindeki şahsa benzerlik gösterdiği tespitleri ve sanığın savunmasında suç tarihinde Antalya E tipi kapalı ceza infaz kurumunda tutuklu olduğunu iddia etmesi karşısında, sanığın müştekilere ait kredi kartlarının kopyalandığı ve kartlardan nakit çekimlerin yapıldığı tarihlerde ceza evinde olup olmadığının, ceza evinde ise bu tarihlerde izin ya da başka bir nedenle dışarı çıkıp çıkmadığının araştırılarak, kart bilgilerinin ATM lerden temin edildiği tarihte ceza evinde olmadığı ancak kartların kopyalanması ve kullanılması sırasında ceza evinde olduğunun tespiti halinde, sadece kişisel verilerin hukuka aykırı olarak ele geçirilmesi suçundan dolayı 5237 sayılı Kanunun 136 ıncı ve 43 üncü maddesinin ikinci fıkrası uyarınca; sahte kartların kopyalanması ve kullanılması sırasında cezaevinde bulunmadığının belirlenmesi halinde sahte kredi kartının kopyalanması ya da bulundurulması suçundan 5237 sayılı Kanunun 245 inci maddesinin ikinci fıkrası, kullanılması halinde aynı Kanunun 245 inci maddesinin üçüncü fıkrası ve 43 üncü maddesi uyarınca cezalandırılması gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.

IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Antalya 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.03.2016 tarihli kararına yönelik Cumhuriyet Savcısının ve katılan vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.06.2023 tarihinde karar verildi.