YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8880
KARAR NO : 2023/8437
KARAR TARİHİ : 06.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/58 E., 2016/235 K.
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz etme
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usûl hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Andırın Cumhuriyet Başsavcılığının 16.02.2016 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz etme suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Andırın Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.05.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz etme suçundan beraat kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz isteği, mirasçıların rızalarının bulunup bulunmadığı hususu araştılmadan usul ve yasaya aykırı verilen beraat kararının bozulmasına ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanığın katılanın da hissedar olduğu 135 Ada 2 nolu taşınmazın yanında bulunan kendisine ait 135 Ada 6 nolu parsele gitmek maksadıyla yol açmak sureti ile işgal ettiği iddiasına ilişkindir.
IV. GEREKÇE
1. Sanık hakkında kurulan hükümde, tüm dosya kapsamına göre, sanığın aşamalarda değişmeyen diğer mirasçılardan izin alarak yol açtığına ilişkin savunmasının tanıklar S.K. ve N.A.’nın beyanlarıyla doğrulanması karşısında sanık hakkında unsurları oluşmayan atılı suçtan verilen beraat kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan katılan vekilinin eksik inceleme ile karar verildiğine yönelik temyiz isteği yerinde görülmemiş hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Andırın Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.05.2016 tarihli kararında, Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen sanık hakkında 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 223 üncü maddesinin ikinci fıkrası gereğince unsurları oluşmayan atılı suçtan ancak beraat kararı verilirken sanığa atılı suçun unsurları oluşmadığı halde hakkında 5271 sayılı Kanunun 223 üncü maddesinin (a) bendi yerine, delil yetersizliği nedeniyle beraat kararı verilmesi dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Andırın Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.05.2016 tarihli kararına yönelik katılan vekilinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hükümden beraat kararına ilişkin birinci paragrafın çıkarılarak yerine “Sanığın eyleminin kanunda suç olarak tanımlanmaması nedeniyle 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca Beraatiine,” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğnameye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, tarihinde 06.11.2023 karar verildi.